Possession of Revenge

Part One: The Death Game

Heellooo from the other side.. I have a hard time typing the whole chapter One due of untold reasons. I hope you guys would bear me. :) Thanks. 

NP: Safe and Sound 

BY: Taylor Allison Swift 

Enjoy reading! :) ;)

---------------

  DIANA'S POV  

  I quickly run as fast as I could. I won't let this nine ladies might have the chance to kill me. We are all good in terms of killing! Of course, we've been in a lot of trainings. 

  We are inside in this arena that is shaped like octagon. Ang lapad ng area kompara sa ibang arena. Sa dulo ng arena ay may mesa na may nakapatong na napakaraming sandata. Iba't~ibang klase ng sandata.

  And we have the very freedom to choose what weapon that we'll gonna use in order to kill and to survive in this death game. Ang mananalo rito ay magkakaroon ng tsansang makalaya. At determinado akong makalaya. Gusto ko ng makaalis rito. 

  Dalawa lang ang bagay na puwedeng mangyari rito, ako ang papatay o ako ang papatayin.

It's more on calling this deadly game survival of the fittest. At tulad ko, determinado rin ang siyam na mga babaeng kasama ko dito na patayin ang isa't~isa. No mercy to show. No heart to be felt. We are trained to kill and that's destiny maybe.

We are all beast here. We are all killers!

  I swiftly lie down before someone from my back could kill me with her weapon. May hawak siyang isang kadena na may mabigat ng bilog sa dulo na may napakaraming matutulis na tusok na gawa rin sa bakal. 

  Before she could pull her weapon again and could able to attack me, inunahan ko na siya. I held the chain and strongly pulled it. Dahilan iyon upang mapasubasob siya papunta sa akin. 

  I hurriedly kicked her chest using my left feet and my right feet to kick her face. Agad akong tumayo dahil napasubasob siya sa kinahihigaan ko kanina. And with all my mïght, I hurriedly jump into the back of her neck. Pinuntirya ko ang vital organ niya doon. I heard her neck cracked like a cracking shell of an egg.

  I know, palatandaan iyon na tapos na ang buhay niya. Gusto ko sanang makonsensya pero walang lugar yun sa puso ko ngayon. Lalo na ngayong ganito ang sitwasyon. 

  I run again as fast as I could to go to the table wherein the many weapons are placed. Kailangan kong makakuha dahil ako lang ang walang panlabang armas rito.

  Sumabay sa pagtakbo ang isang babae sa akin. She demonly smile at me. She is Terry. May dala siyang isang malaking tubo ng bakal na isang metro ang haba. 

  Inambanan niya ako ng bakal habang tumtakbo kami. I am too aware of it. Bago pa niya maihampas iyon sa akin, I quickly put my right hand in the floor para dun kumuha ng lakas at ubod ng lakas na sinipa ko ang kanyang paa. 

  Dahïlan iyon para matumba si Terry at gumulong ng dalawang ulit. Nabitawan rin niya ang bakal. I run for it and quickly get it. Sapat na iyon para kapitan at panlaban sa laro ng kamatayan.

  But before I could go back and run again, Terry is on my back-hugging me her right hand while her left hand continously punching my tummy. 

  Ramdam ko ang lakas ng suntok niya. This time, may maliit na siyang kutsilyo na handa nang itarak sa tagiliran ko. .