A.

BÖLÜM ÜÇ

1 YIL SONRA

Hey… karşınızda bir üniversiteli duruyor…. Evet evet 1 yıldır üniversiteliyim.. hastaneden hemen sonra geldim yeni okuluma… kendime yeni bir ev aldım..annem saolsun….birde işim var bir kafede spariş alıyorum… ücretim de iyi haa… herşey mükemmel aslında hayat bu işte….bu gün yine aynı okuldan çıktım ve pataneye geldimm…ahh bugun işimden de erken çıkıcam ve eve gidip her zaman ki gibi dizilerimi izlicem…. Ahh … neyse son bi müşteri….

A: ne istersiniz efee-n….

Ve karşıma hiç çıkmamasını istediğim kişi tam da karşımda duruyor… şaka mı bu? Şaka dimi…. Ben onu tam unuttum derken o karşımda….

ADAM: alice…

A: Ne istersiniz?

AD: alice beni tanımamazlıktan mı geliceksin ?

A: istediğiniz bir şey varsa söyleyin… yoksa kapatıyoruz!

AD: peki

Dedi ve kalkıp gitti…tanrım dalga mı geçiyorsun benimle….kapatmak için hazırlıkları bitirdim ve kapıyı kilitledim…. Tamda  istediğim şey onu görmek….

AD: alice bekle lütfen konuşmalıyız…

A: git başımdan uzak dur benden…

AD: alice lütfen…

A: DEFOL!

AD: ALİCE!

Dedi ve beni kolumdan tutup kendine çevirdi…

A:Senden nefret ediyorum adam senden nefret ediyorum…

AD: ben özür dilerim sevgilim… bizim için senin için yaptım… bende senin kadar nefret ediyorum kendimden….

A: üzgünüm ama artık seni dinlemek istemiyorum… hoşçakal…

AD: seni seviyorum kötü kızım… keşke zamanı geri alabilsem…

A: Zamana direnmek ne mümkün   adam…..

YAZARIN ANLATIMI:

Sevdiğinin sadece birkaç adım ötesinde olduğu halde kendini bir vahşetin ortasında yapayalnız hissediyordu alice… alev alev bir şekilde çevrelenmişti dünyası… bu elini uzatsa dokunacakmış gibi gelen adam‘ ı son görüşümüydü  yoksa….

A.

Ve son kez yüzüne baktım… bakmaktan dokunmaktan usanmayacağım adamın yüzüne…arkasını dönüp yürümeye başladı… taki bir firen sesi onu durdurana kadar… arkasını döndü ve bakmaktan usanmayacağı adamı kanlar içinde yerde gördü…. İşte alice o an bittiğini anladı…

YARIM SAAT SONRA:

A: adam seni seviyorum…. Bırakma beni lütfen..

AD: a-f-fet b-beni a-ali-ce

A:affedim seni sevgilim… çoktan affettim… beni tekkrar bırakma lütfen…

DOKTOR: çabuk olun ameliyathaneye hemen….

AD: se-n-i s-eviyor-um a-alice ka-ren h-hale

A: SENİ SEVİYORUM ADAM JOHN!!

Ve işte bütün hastanede yankılanan sesimle ben kalmıştım sadece…..zaman geçmek bilmiyor  1 saat 2 veya 3 bilmiyorum ne kadardır beklediğimi…. Ne garip dimi ömrüm onu beklemekle geçti…doktor çıktı…

A: nasıl iyimi o…

Dok: nesi oluyosunuz?

A: ben sevgilisiyim…

Ahh öylemiyim acaba… diye bir an düşündüm….

Dok: gerken herşeyi yaptık durumu iyi birazdan odaya alınacak ozaman görebilirsiniz bayan…

A: teşşekkr edirm cokk teşekkür edrim..

Ağlıyorum evet…. Çünkü onun bir daha gitmesine dayanamazdım… tanrım teşekkür ederim….

YARIM SAAT SONRA:

Odasına geleli yarım saat oldu ve hala uyuyo melek gibi….. benim meleğim… onu ne kadarda özlemişim….kapı açıldı ve içeri çok güzel bir kız girdi benimle yaşıt gibiydi ne işi vardı ki burda… adam’ a yaklaştı…

Kız:sevgilim…

Ve GÜM….evet doğru tahmin kalbim bir kez daha bölündü….adam gözlerini açtı…

AD: canım iyiyim be…

ve tam karşısında beni gördü….gözümden bir damla yaş aktı…. Sadece yüzüne baktım çünkü onu anlayabiliyordum yüzünden….üzgün olduğunu…. Onunda bir damla yaş aktı gözünden… kız bunu fark etmiş olacak ki bana baktı….

Kız: siz kimsiniz?

A: hiç… hiçç kimseyim ….

Dedim ve gülümseyip dışarı çıktım…. Deli gibi ağlamam mı saçma sizce hayır değil…. Canım cok fazla yanıyo vee  kendimi tutamıyorum… duvarda sürtünerek oturdum ve dizlerimi kendime çektim… biliyorum oda benim gibi kalbi acıyo…ama her şey için artık cok geçç…

Sadece düşünüyorum…sahil kenarında bir bankta oturmuş onu düşünüyorum… onu sevmiyor biliyorum… peki neden yaptı bunu bize… niye…. tam yeniden tamamlanmışken böldü bizi…. Bazen her şeyi zoramı sokmak gerek…. Acaba şimdi ne yapıyordur… mesela beni düşünü yomudur benim gibi… yoksa sevgilisiyle midir?…  kafamı kaldırdım ve denize baktım… sert rüzgarın yüzüme vurmasını sağlayarak ve düşündüm… onu…. Geleceğin hiçbir zaman getiremeyeceği onu düşündüm…. Sadece düşündüm…..

YAZARIN ANLATIMI

Şimdi biz neyiz biliyor musun?
Akıp giden zamana göz kırpan, yorgun yıldızlar gibiyiz…
Birbirine uzanamayan
Boşlukta iki yalnız yıldız gibiyiz
Acı çekiyor ve kendimize gömülüyoruz
Bir zaman sonra batık bir aşktan sonra geriye kalan iki enkaz olucaz yalnızca
Kendi denizlerimiz de sessiz sedasız boğulacaz
Ne kalacak bizden?
Bir mektup, bir kart, birkaç satır ve benim şu kırık dökük şiirim
Sessizce alacak  yerini nesnelerin dünyasında
Ne kalacak geriye savrulmuş dünyamızdan
Bizden diyorum ikimizden
Ne kalacak?