off guard 🌙 stylinson || undergoing major editing || υπό διόρθωση ||‍

● ● fourteen ● ●

🎧 I've been thinking 'bout the night and the dangerous tricks people play on the eyes of the innocent 🎧

● ● ●

Harry's POV

Νιώθω τόσο βρώμικος... Αυτό το δωμάτιο είναι γεμάτο σκόνη και κατσαρίδες, μη με παρεξηγείτε, αγαπάω τον Mark, και περίεργες μυρωδιές. Είναι και που έχω να κάνω ντους εδώ και οχτώ μέρες... Οι μπούκλες μου είναι λαδωμένες και κολλάνε στο μέτωπό μου και δε θέλω να μιλήσω για τις μασχάλες μου...

Δεν ξέρω αν θα έπρεπε να ρωτήσω να κάνω ένα ντους ή όχι. Άντε και κάνω, τι θα βάλω μετά; Πάντως όχι αυτά που φοράω τώρα. Είναι καλυμμένα με σκόνη και κάτι λεκέδες που δεν είμαι σίγουρος τι είναι... Και δε θέλω να μάθω.

Σηκώθηκα από τη θέση μου στη γωνία και άνοιξα αργά την πόρτα. Μου την έσπαγε αυτό το τρίξιμο όμως δεν μπορούσα να μην το ακούω. Κατέβηκα τις σκάλες και διέσχισα τον διάδρομο. Το ρολόι έλεγε 2:00. Μπορούσα να αντέξω πολύ χωρίς φαγητό.

Χτύπησα την πόρτα του δωματίου του Louis όμως δεν απάντησε κανείς. Την άνοιξα αργά και δεν ήταν μέσα. Πήγα στο σαλόνι και δεν τον βρήκα ούτε εκεί. Μόνο ένα πιάτο με ψίχουλα από cheesecake βρισκόταν στο τραπέζι και χαμογέλασα στη σκέψη του πόσο τεμπέλης είναι.

Έβαλα το πιάτο στον νεροχύτη, "Louis;" φώναξα. Δεν ήρθε απάντηση. Έχει βγει έξω; Πως βγήκε έξω; Θα τον δει κανείς;

Κι εσύ γιατί ανησυχείς;

Δεν ανησυχώ. Καθόλου.

Άνοιξα το ντουλάπι και δε βρήκα τίποτα φαγώσιμο μέσα. Πως ζει μόνος του; Ξεκάθαρα δεν μπορεί να ψωνίσει μόνος του γιατί θα τον αναγνωρίσουν και δεν μπορεί καν να βγει έξω.

Το cheesecake είχε τελειώσει οπότε είχα μείνει χωρίς καθόλου φαγητό.

Ξάπλωσα στον καναπέ και άνοιξα την τηλεόραση. Κάτι δημοσιογράφοι κυνηγούσαν τον Liam για να του πάρουν συνέντευξη και αμέσως ανακάθισα.

"Κ. Payne μιλήστε μας. Έχετε κάποια ιδέα για το που βρίσκεται ο Harry Styles;" ρώτησε ο δημοσιογράφος πίσω από την κάμερα.

Ο Liam δεν απάντησε και σκούπισε τα λίγα δάκρυα που είχαν τρέξει στα μάγουλά του.

"Πιστεύετε πως ζει ή πω-"

"Απλώς αφήστε μας ήσυχους!" ξέσπασε τελικά ο Liam και έσπρωξε την κάμερα προς τον δημοσιογράφο. Τότε το ρεπορτάζ τελείωσε.

"Δεν είμαι νεκρός..." ψιθύρισα. "Είμαι καλά, μην κλαίτε, δεν πέθανα..."

Και ήταν αλήθεια. Περιέργως ήμουν καλά. Ο Louis δεν ήταν τόσο κακός όσο έλεγαν ότι είναι. Ήταν ευγενικός μαζί μου, τις περισσότερες φορές. Θα μπορούσε να με είχε σκοτώσει όμως δεν το έκανε. Τότε κατάλαβα...