off guard 🌙 stylinson || undergoing major editing || υπό διόρθωση ||‍

● ● twenty-three ● ●

🎧 we made a fire, went down in the flames 🎧

● ● ●

Harry's POV

*Μια εβδομάδα μετά*

Ήταν μια ήσυχη βδομάδα. Ευτυχώς δεν είχαμε κάποια άλλα περιστατικά και σταμάτησαν να μιλάνε για τον Liam και τον κ.Palmer στις ειδήσεις.

Ανησυχούσα λίγο για τον Liam, όμως ο Louis μου υποσχέθηκε πως δεν τον τραυμάτισε σοβαρά. Και τον πίστευα. Ήμασταν φίλοι. Σωστά;

Δεν μου είχε φωνάξει εδώ και μια βδομάδα. Είχε ζητήσει συγγνώμη για το φιλί. Του είχα πει πως ήταν εντάξει, αν και ήθελα να το ξανακάνω... Όμως ήταν εντάξει.

Μια χαρά

Σηκώθηκα από το μικρό κρεβάτι και τεντώθηκα. Δεν χωράω ούτε με σφαίρες εκεί μέσα. Τα πόδια μου κρέμονται απ'τις άκρες και πρέπει να κουλουριάζομαι. Όμως τι να κάνω; Να κοιμηθώ μαζί με τον Louis;

Μακάρι αλλά πού...

Κατέβηκα τις σκάλες και κοίταξα τριγύρω.

"Louis;" φώναξα.

Δεν ήρθε απάντηση.

"Louis;" ξαναφώναξα.

Όταν το μόνο που ακούστηκε ήταν σιωπή, πήγα στο δωμάτιό του.

"Louis;" είπα ανοίγοντας την πόρτα.

Το δωμάτιο ήταν άδειο και ακατάστατο. Το αρκουδάκι του στεκόταν στο κομοδίνο, όπως πάντα. Να τον ρωτήσω κάποια μέρα γι'αυτό το αρκουδάκι...

Πήγα στην κουζίνα και έβαλα μία κρέπα από αυτές που έφτιαξα χτες σε ένα πιάτο. Πήγα να ανοίξω το συρτάρι που φυλούσε τα πιρούνια όταν είδα ένα σημείωμα κολλημένο πάνω του. Το ξεκόλλησα και το διάβασα.

Harry

Έπρεπε να πάω κάπου. Δε θα πω στον Zayn να έρθει να σε προσέχει γιατί πιστεύω πως μπορώ να σε εμπιστευτώ, όμως αν φύγεις θα σε κυνηγήσω. Ωραία, θα γυρίσω γύρω στις 20:00. Θα μπορούσες να μαγειρέψεις κάτι για να έχω να φάω, αν θες βέβαια.

Louis xx

Δε χαμογέλασα για το αποτυχημένο του αστείο σχετικά με την απόδρασή μου ή για το ότι με εμπιστεύεται, αλλά για τα φιλάκια που άφησε στο τέλος.

Η ώρα στο ρολόι έλεγε 14:55. Είχα πέντε ώρες μέχρι να έρθει ο Louis.

Πήρα τη σακούλα με τα ψώνια που μας είχε φέρει ο Zayn χτες από τον πάγκο και έψαξα μέσα. Είχα αρκετά για να κάνω cheesecake ξανά, αφού του άρεσε πολύ απ'ότι μου'χε πει.