off guard 🌙 stylinson || undergoing major editing || υπό διόρθωση ||‍

● ● thirteen ● ●

🎧 watching you getting dressed messes with my head, take that bag off your shoulder 🎧

● ● ●

Harry's POV

Δεν κοιμήθηκα πολύ καλά σήμερα. Ίσως επειδή αποκοιμήθηκα στο πάτωμα. Εκεί που κάθισα και έκλαψα. Άντρας, ξέρω.

Είχα αρχίσει να συμπαθώ τον Louis, όμως τώρα νομίζω είδα πως φέρεται συνήθως.

Σίγουρα εγώ φταίω. Όμως νομίζω πως δικαιούμαι να εξερευνήσω το σπίτι στο οποίο είμαι αναγκασμένος να μείνω ένας Θεός ξέρει για πόσο ακόμα.

Ναι, το σπίτι, όχι το τετράδιό του.

Ναι, ξέρω... Ούτε ο Mark είναι πολύ χαρούμενος με αυτό που είδε χτες και δεν έχει σταματήσει να με μαλώνει κουνώντας τις κεραίες του αποδοκιμαστικά.

Ο Louis δεν έχει έρθει στο μικρό δωμάτιο καθόλου σήμερα. Ούτε εγώ σκοπεύω να κατέβω, εκτός αν πεινάσω επικίνδυνα πολύ.

Κατά φωνή... Η κοιλιά μου γουργούρισε και ο Mark πετάχτηκε από τη θέση του στο στομάχι μου και κατέβηκε στο πόδι μου.

Να πάω ή να μη πάω; Αν συνεχίσει να γουργουρίζει η κοιλιά μου έτσι ο Mark θα κρυφτεί στους τοίχους και δε θα ξαναβγεί ποτέ.

Οπότε μόνο για το καλό του φίλου μου... "Mark, κατέβα για μια στιγμή. Θα πάρω φαγητό και θα ξανάρθω"

Ο Mark υπάκουσε και κατέβηκε από το πόδι μου πηγαίνοντας στη γωνία. Σηκώθηκα όρθιος και στάθηκα μια στιγμή για να ξεμουδιάσω. Τελευταία φορά που κοιμάμαι στο πάτωμα.

Άνοιξα αργά την πόρτα και προχώρησα με τις μύτες των ποδιών μου στη κουζίνα. Είδα τη φιγούρα του Louis να στέκεται μπροστά στον πάγκο και κρύφτηκα πίσω από τον τοίχο. Δεν ξέρω γιατί... Ένστικτο υποθέτω.

Έβαζε ένα κομμάτι cheesecake σε ένα πιάτο και μπορούσα να τον ακούω να ρουφάει τη μύτη του. Δεν άκουγα καλά μάλλον... Είδα κι ένα δάκρυ να πέφτει στο πιάτο. Τόσες μέρες εδώ μέσα με απατάνε και τα μάτια και τα αυτιά μου.

Προχώρησα αργά στην κουζίνα με αποτέλεσμα το πάτωμα να τρίξει. Γενικά όλο το σπίτι έτριζε... Ο Louis πρέπει να με κατάλαβε γιατί σκούπισε γρήγορα τα μάτια του και ρούφηξε τη μύτη του μια τελευταία φορά.

Περπάτησα διστακτικά μέχρι τον πάγκο για να πάρω άλλο ένα πιάτο και περίμενα για να πάρω το πιρούνι που χρησιμοποιούσε. Παρατήρησα το πρόσωπό του. Τα μάγουλά του φαίνονταν υγρά και δεν τολμούσε να κοιτάξει πέρα από το cheesecake του. Όταν έβαλε το κομμάτι μου πρόσφερε το πιρούνι κοιτώντας ακόμα κάτω. Έσκυψα λίγο για να δω το πρόσωπό του, αφού δεν ήταν και το πρώτο μπόι, όμως μετά κοίταξε πάνω αποφεύγοντας το βλέμμα μου. Πήρα το πιρούνι αργά και τα χέρια μας ακούμπησαν. Τα κοίταξε και μετά εμένα για να με βρει να τον κοιτάζω ήδη. Μου πρόσφερε ένα χαμόγελο και έκανα το ίδιο.