off guard 🌙 stylinson || undergoing major editing || υπό διόρθωση ||‍

● ● nineteen ● ●

🎧 I might never be your knight in shining armour 🎧

● ● ●

Harry's POV

Δεν κοιμήθηκα καθόλου. Καλά, σίγουρα ήταν πάντα δύσκολο να κοιμηθώ εδώ επειδή το κρεβάτι ήταν μικρό και συνήθως αγκάλιαζα ένα μαξιλάρι αφού μου άρεσαν οι αγκαλιές, αλλά το φιλί είχε κολλήσει στο μυαλό μου.

Δεν είχα κουνηθεί από το πάτωμα. Χτες είχα εξηγήσει στον Mark τι είχε γίνει και είχε κουνήσει τις κεραίες του αποδοκιμαστικά, όμως μετά με άφησε να παίξω μαζί του.

Δε θα έβγαινα από το δωμάτιο, όμως κάποια στιγμή θα έπρεπε να φάω. Αυτή η στιγμή ήταν τώρα.

Κατέβηκα τις σκάλες και μπήκα στο σαλόνι. Ο Louis καθόταν κουλουριασμένος στον καναπέ και έβλεπε τηλεόραση. Τα μάτια του συνάντησαν το πρόσωπό μου και αμέσως ανακάθισε καλύτερα.

"Καλημέρα" είπε βραχνά.

"Καλημέρα" μουρμούρισα και μπήκα στην κουζίνα.

Ήμουν έτοιμος να ψάξω κάτι να μαγειρέψω, όταν θυμήθηκα το σχόλιό του από χτες. Τελικά, πήρα μία σακούλα Lays και έφαγα λίγα πατατάκια.

"Θα φας Lays;" ρώτησε.

"Ναι..." απάντησα.

"Γιατί;"

"Έτσι..." είπα και συνέχισα αν τρώω.

Έμεινε σιωπηλός για λίγη ώρα και μετά αναστέναξε, "Έχει να κάνει με αυτό που είπα χτες;"

Δεν απάντησα και πήγα να ανέβω τις σκάλες όταν μίλησε πάλι, "Δεν το εννοούσα, Harry"

"Εντάξει" μουρμούρισα και ανέβηκα τις σκάλες σφίγγοντας τη σακούλα Lays στα χέρια μου.

Άνοιξα την πόρτα του δωματίου και κάθισα στο κρεβάτι τρώγοντας κι άλλο. Ο Mark με κοίταζε όλος ελπίδα και του πέταξα ένα πατατάκι στο πάτωμα.

Η σακούλα είχε σχεδόν τελειώσει όταν η πόρτα έτριξε και το κεφάλι του Louis εμφανίστηκε από πίσω της, "Harry;"

Αναστέναξα, "Μμ..."

"Harry, πραγματικά, συγγνώμη..." είπε και μπήκε μέσα.

Σε τι αναφερόταν. Στον καβγά ή στο φιλί;

"Harry;"

"Ε; Ναι, δεν πειράζει" μουρμούρισα.

Αναστέναξε και έκατσε δίπλα μου στο κρεβάτι, "Συγγνώμη, δεν ξέρω τι με έπιασε. Δεν ξέρω γιατί το έκανα"

"Για τι μιλάς ακριβώς;" ρώτησα για να ξέρω πώς να νιώσω.

"Για αυτά που είπα" είπε κοιτάζοντας τα χέρια του.