CHAPTER 9

9 1 0
                                    

Andito ako ngayon kanila Joyce walking distance lang ang bahay nila papuntang school. Nagpaalam naman ako kay kuya na dito na lang ako sunduin.

"Anong problema bes bakit nakasimangot yang mukha m0?"

"Bes...naalala mo ba yung kinewento ko sa inyo yung reason kung bakit ako lumipat dito?"

"Yun ba?! of course di ko pa nakakalimutan. Ano bang meron don?"

"Kasi bes yung rason kung bakit ako lumipat sa SC...yung transferee kanina..."

"WHAT?!" Ibinaba naman niya yung magazine na binabasa niya at tumingin sakin means gusto niyang ituloy ko ang pagkwento.

"Siya yun bes yung dati kong bestfriend na naging boyfriend ko na iniwan ako ng walang pasabi ni hindi nga siya nag declare kung break na kami o ano kami. Siya yung taong kinakalimutan ko...si Blaize " i slam my back to her bed lumapit naman siya sakin at sumandal sa headboard ng kama.

"Anong plano mo ngayon...nagkausap ba kayo kanina?" Bumangon ulit ako sa pagkakahiga at tumabi sa kanya at sumandal sa headboard

"Actually kinausap niya ko pero di rin masyadong mahaba ang conversation namin...humihingi siya ng sorry sakin. Pero di ko tinanggap yun dahil mas nauna ang isang tanong na palaging tumatakbo sa isipan ko noon....na kung bakit niya ako iniwan ng walang pasabi"

"Tapos ano nagpaliwanag ba siya?"

"Hindi rin panay lang ang hingi niya ng sorry di ko kayang tanggapin ang sorry niya hangga't di niya sinasabi sakin ang rason. Tumakbo ako palayo sa kanya at umiyak ng umiyak. Bakit ba kasi kung kailan makakalimutan ko na siya tsaka pa siya bumalik."

"Alam mo bes wala akong mapapayo sayo eh...wala pa naman kasi akong boyfriend noon wala akong experience sa mga love love na yan pero may crush ako...pero hindi ba di pa kayo nagbreak? It means kayo pa rin?ang tanong mahal mo pa ba?" Mahal ko pa rin ba siya? Di ko alam! Ang gusto ko lang kalimutan ang nakaraan.

"Hindi ko alam bes...di ko alam..pero kung kami man....hmm... Bahala na!!!" di ko alam kung mahal ko pa rin siya

"Ikaw rin kasi makakapagdecide niyan bes! Pero maganda rin kung magkausap kayo. Wag mong takasan bes wag mong layuan o takbuhan...harapin mo"

"Thank you bes anjan ka para pakinggan ako." I'm happy to meet a friends like them kahit may mga sayad ang mga yan masarap silang kasama.

"What friends are for aber? Tama na ang drama bes di bagay" hinampaz ko lang siya sa braso.











BLAIZE POV

I think you  know me already. I'm Caiden Blaize Luoraft that's all. Umuwi ako ng Pilipinas para balikan ang taong naiwan ko. And i feel sorry for it because i left her without saying any words. Aayusin ko ang gusot na iniwan ko.

"Hey Blaize! What's with that face huh? Why you don't just enjoy this night! C'mon  Let's party!!!" He's Elmer i met him in the Korea when i'm staying there in almost two years i think. Kasama ko siyang umuwi dito dahil nagmamanage na siya ng family business nila at itong bar na to ay pag-aari nila. I just take a shots of tequila mataas naman ang alcohol tolerance ko.

" di muna ako maglalasing ngayon may pasok pa ako bukas. It's gonna be my first day of school" napailing na lang siya at umupo sa tabi ko.

"You really love her?"- Blaize

"Yes. I really love her i can't wait to see her again... tomorrow" nasa Korea pa lang ako noon, masyado akong nasaktan na iniwan ko siya.  dahil sa isang bagay na di ko pa nasasabi sa kanya at gusto ko sanang sabihin. Akala ko noon madali ko siyang makakalimutan,  i even cut off my communication from her pero di ganon kadaling kalimutan ang babaeng napakahalaga sa buhay ko. Nangangako ako noon na babalikan ko siya at kung sakaling makikipaghiwalay siya sakin o para sa kanya ay hiwalay na kami. I will do everything to win back her and we will be together again Avy....

FORWARD >>>>>


Sa register office muna ako dumiretso dito daw kasi ako susunduin ng magiging class adviser ko tsaka dito ko na rin kinuha ang class schedule ko. Late enrollee kasi ako tapos transferee pa. Di ko alam kung magkakasama ba kami sa iisang classroom pero sana nga. Bumukas ang pinto ng opisina at iniluwa nito ang isang babaeng nasa edad na 40s. Siya na siguro ang magiging bago kong adviser.

"Good morning " she greet.  Mukhang may pagkastrict ata to sa tono pa lang nag pananalita ang aura niya. Tumayo ako at nagbow "Good morning Ma'am"

"Take your sit" umupo ako at umupo nama ito sa katapat kong upuan.

"Mr. Luoraft  this is Mrs. Gomez she will be your class adviser" panimula nong matandang lalaki na nakaupo sa harap ng malaking lamesa.

"Come with me. I will lead you to your classroom " tumayo naman ito kaya tumayo na rin ako at isinuot ang backpack ko.

"Good bye sir" wika ko don sa lalake bago lumabas ng register office. Naglakad kami papuntang elevator pinindot ni Mrs. Gomez ang 4 ibig sabihin sa fourth floor ang room ko. Kimakabahan ako na may halong pagkasabik pagkalabas ng elevator naglakad kami patungo sa isang classroom.

'4-A' yan ang nakalagay sa pinto

"Just wait here. I will just sign you kung papasok ka na" i just nod at pumasok na si Mrs. Gomez. Di na bago sakin ang maging transferee sanay na rin naman ako.

When Mrs. Gomez look at my direction i think that waa my cue to enter in the classroom. I can feel a pair of eyes keep staring at me and those girls blushing and giggling on their chairs  well I'm immune with that. Am i handsome right? When i face the class there is someone who catch my attention. When her eyes met mine my heart beating so fast. Shock was plastered on her face. I finally find and see her. Nothing changed aside from how she will treat me, she still cute pretty and looks like an innocent angel she still my beloved.
I took a deep breath before i introduce myself.

"I'm Caiden Blaize Luoraft  sixteen .Nice meeting you" the girls scream after i say that word. I can't take my eyes away from her even she. Nice meeting you again Avy.

"You may now occupy the vacant chair beside Ms. Lim Mr. Blaize"  Destiny was really playful and powerful.  I sit beside her and i can feel she's not comfortable in my presence. She's ignoring my presence anyway.

"Nice meeting you 'AGAIN' Avy" Then she lean at me. Mabilis niya ring binawi ang tingin niya.

In two hours class she never talk. She's just staring in the front in the whiteboard rather. When it's already break time. She quickly fix her things and talk with her new friends i think. Alam ko namang iniiwasan niya ko kaya lumabas ako ng classroom. Gusto ko siyang makausap i need to apologize.

I saw her walking alone on the hallway i grab her wrist and get her inside the locker room. I am nervous on how i will start my conversation with her. But all i need is to apologize and say sorry...

"Nilalayuan mo ba ako?" Yan ang una kong nasabi

"Bakit mo ko iniwan?" Ang tanong na alam kong sasabihin niya rin sakin balang araw. Pero sorry Avy hindi pa ako handang sabihin zayo ang sagot gusto ko sana pero di ko alam kung saan ako huhugot ng lakas para sabihin sayo masyado rin kasi akong nasaktan nong mga oras na nangyari yon.

"I-I'm so sorry ...Avy"  lalapitan ko sana siya para yakapin pero...

"Wag kang lumapit sakin!!! Just answer me why Kevin...why you leave me without saying any words?.....why?...." lalo akong nasasaktan nang makita ko ang mga mata niya na parang gustong lumuha pero pinipigilan niya lang

"I'm sorry Avy"

"Kung ayaw mong sabihin ang rason...then let me go.." At tumakbo siya palabas ngna locker room. Naiwan ako sa loob. I slam my back on the wall and take a deep breathe damn you Kevin! Bakit di ko kayang sabihin sa kanya Fuck! I'm so stupid masyado akong pinangunahan ng kaba at takot.

To be continued....

____________________________

A/N: Blaize ON THE MM

Together  AGAINTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon