We moesten een paar minuten wachten aan de bushalte, maar als snel kwam hij er aan. We stapten nog steeds hand in hand in de bus en liepen automatisch naar de achterbank. Rayan ging aan het raam zitten, ik er naast.
"Dus, hoe gaat het met je?" vroeg hij opeens.
"Best goed eigenlijk", knikte ik. "Het is nu vakantie, dus ik denk even niet aan school."
"Snap ik", lachte hij begrijpend en hij gaf een zacht kneepje in mijn hand.
"En hoe gaat het met jou?"
"Ook wel goed, aangezien het vakantie is", grinnikte hij. "En ik ga verhuizen, dus dan ben ik altijd dichter bij jou."
Ik moest glimlachen. "Moet je niet altijd van zo ver komen, dat is makkelijk."
"En we komen op dezelfde school te zitten", ging hij verder en hij drukte spontaan een kus op mijn wang.
"Dat ook", knikte ik blozend en ik liet mijn hoofd op zijn schouder steunen. We waren misschien wel in het openbaar en iedereen kon ons zien, maar dat boeide ons niet zoveel.
's Avonds in mijn bed dacht ik terug aan de namiddag. Ik had Rayan veel plaatsen in onze stad getoond en het was echt leuk geweest. Ik besloot nog even instagram te checken voor ik zou gaan slapen. Na even scrollen zag ik wel een heel opmerkelijke foto voorbijkomen. Ik fronste mijn wenkbrauwen en bekeek hem van dichtbij. Een fanaccount van Rayan, dat ik nog steeds volgde, had hem gepost. Op de foto zag je Rayan, die een kus op mijn wang gaf. Het mocht dan wel onscherp zijn, toch was hij te herkennen. Ik kreeg het een beetje benauwd toen ik het bijschrift van de foto las.
IS DAT RAYAN???? ALS IK DAT MEISJE TEGENKOM GA IK HAAR MEPPEN MET KAAS BRUH HOE DURFT ZE
Vlug ging ik checken of er meer fanaccounts deze foto hadden gepost, en ja hoor, bijna elke fanaccount die er maar bestond over hem had de foto gepost. Ik was er vrij zeker van dat Rayan dit niet leuk zou vinden...
JE LEEST
Die Ene Jongen Van YouTube | Unagize Fanfic
Fiksi PenggemarHet verhaal gaat over Tamara. Haar ouders investeren soms in vastgoed, ze kopen een appartement om dan te verhuren. Als Tamara hoort wie in het appartement gaat wonen staat haar wereld op zijn kop...