1 gun önce
Evleneli tam 2 hafta olmuştu.
Pek memnun deyildim. Barışin hareketleri hiç hoşuma gitmiyordu zaten daha üniversite 1 gidiyordum. Bugün annemi ziyarete gidecektik Barışla beraber. Barışın arkadan sarımasıyla ondan ayrılmam bir oldu."Noldu hayatım bir sorun mu var" "Hayir.. Şeyy tuvalete gitmem gerekiyor da" diyip koşar adımlarla tuvalete koştum. Salano doğru ilerlediğimde Barış beni ayakkabılarını giymiş bir şekilde kapıda bekliyordu. Benimde ayakbılarımı giginmemle dışarı çıktık.
İyi ile kötü arasındaki arabamıza binip ilerlemeye başladık." bügun beraber birşeyler yapalım mı gezeriz beraber yemek yeriz olur mu" " Annem?" annenin yanına uğradıktan sonra olur mu?" " tamam bakarız aksilik olmazsa "anlayışla kafasını sallayıp yola devam ettik.
Annem beni görünce gözlerinin içi gülmüştü. Koşarak ona sarıldım. Onun hasta olduğu aklıma gelmişti.
Kafam hala annemin omzuna gömülü bir şekilde iken ağlamaya başlamıştım. Git gide gözleri çökmeye başlamıştı. Kafamı kaldırdığımda onun da ağladığını gördüm. Daha çok ağlamaya başlamıştım. Araya Miya'nın girip beni dışarı çıkarması bir olmuştu."Napiyosun canım ya böle bir zamanda dik durman gerekiyor zaten Burcu yenge çok kötü seni de böle görmesin üzülür." ona hak vermiştim. Kafamı sallayıp göz yaşlarımı silip tekrar içeri girdim. Annem yatağında bana yer ayırıp gelmemi işaret edince hiç ısrar etmeden yanına gidip yattım.
Miya bizi böle görünce konuşacağımızı anlayıp dışarı çıktı.
Annem eğilip benim anlımdan öptükten sonra kendine iyice çekmişti. "Kızım ben öleceğim biliyorsun" kendimi aglamamak için zor tutuyordum. "Senin asla üzülmeni istemiyorum. Benden sonra hayatına nasıl mutlu olacaksan öyle devam et" "Seni çok seviyorum anne" dedikten sonra birbirimize sarılıp uyuma aşamasına geçmiştik. Çok seviyorum onu. Babamdan sevgi görmediğim için hatta ve hatta kötü niyetle yaklaşmasından korkar olmuştum. Hareketleri bana karşı değişikti. O yüzden sohbetimiz bile sayılı diyebilirim.
Sabah ilk ışıkları ile gözümü açmaya çalıştım. Hala uykum vardı ama annemin rahatsız olabileceğini hiç düşünmeden yatmıştım. Hemen annemin yanından kalktım. Saçımı düzeltmek için banyoya girdiğimde büyük ve değişik bir koku vardı o yüzden oradan hemen çıktım.
Kapı açılınca o tarafa döndüm Miya içeri girmişti. "Ne işin var senin burda Miya!" " Kanka seni burda böylece bırakıp gideceğimi mi sandın" ikimizde gülüp odadan dışarı çıktım. "Hadi gel kantine inelim Barış ta bizi orda bekliyor " Barış diyince moralim düştü. Giderek ondan soğumaya başlamıştım. "Ohoooo dalgın kankam niye suratın asıldı. Ulan illa kolundan mı çekiştirip götüreceğim. Ama suç sende deyil ben alıştırdım." kahkaha atarak kantine indik. Barış beni görünce koşarak sarıldı. Karşılık vermedim. Masaya oturup tostumu yemeye başlamıştım ki telefonum çaldı. " Efendim teyzecim"
"Deniz.." " Teyze noldu?sesin neden kötü geliyor? Anneme bisey mi oldu?" bu soruları sorarken 2. Kata kadar gelmiştim. Asansöre bile binmeyi unutmuştum. Annem 5.katta kalıyordu."koş Deniz annen fenalaştı " dediği an başımdan kaynar sular dökülmeye başlamıştı sanki ,elimdeki telefonu kavrayamadığım için telefon elimden düşmüştü. Bana doğru koşarak gelen Barış ve Miya ile gözlerim cakıştı. Yaslanmak için bulduğum duvar çıkıntılarına tırnaklarımı geçirdim. Barış beni tutunca daha dayanamayacağımı anlayıp kendimi bıraktım.
Miya
Ağlıyordum. Denize ben bunu nasıl söyleyecektim ki . Ona kıyamam ki sadace fenalaştığını duyduğunda perişan olmuştu. Oturduğum yerden kalkıp Deniz in odasına girdim. Dışarıda bağırma ile sıçrayıp ,hemen dışarı atıldım. Denizin ablası antalyada oturuyordu dün annesinin kötü olduğunu Deniz dayanamayıp söylemişti. Evleneli 6 sene oluyordu."Anneeee!" " sakin Damla abla lütfen " onu çekip oturttum. Ama inatla koridorda ki tüm odalarının kapısını açmaya başladı. Deniz in kapısına gelince önüne geçmeyi demedim ama olmamıştı. Beni yitip içeri girdi.
Deniz
Birinin beni sarsmasıyla uyandım. Ablam gelmişti. Sonra annem aklıma geldi. Birşey mi olmuştu. Ablam neden ağlıyordu."Denizz " hıçkırıyordu. Kesin bisey olmuştu. Ayağa kalkıp onun devam etmesini işaret ettim. "A-annem " Miya ya baktığımda oda aglıyodu. "A-annem yok bizi bırakıp gitti b-bir daha gelmeyecek" dedi hıçkırarak. Ne diyodu bunlar nasıl olurdu. Ya ben gidecekmiş gibi opmemistim daha sarılmamıtım ki. Bizi bırakıp gitti öylece gitti .
