Joyce Ching

123 1 0
                                    

Joyce's POV

I'm Joyce Ching, 3rd year High School. Kakalipat lang namin dito sa Village na 'to kaya wala pa akong kakilala. Kakauwi lang namin galing China, dun kasi kami nagbakasyon. Nag iisang anak ako nila Mr. & Mrs. Ching. Kami ang may ari ng Ching Enterprises at ilang mga hotels here in Philippines and in other country. Hindi ako friendly sa bahay lang ako Ipad, Computer, Cellphone dya lang umiikot ang buhay ko. Inenroll ako ni mommy sa CSA-Makati. And here's how my life goes on..

Joyce: Ya, pls bring my breakfast in my room. I don't wanna go out to eat. 

Yaya: Ok ma'am.

Joyce: Faster yaya! Ayoko ng mabagal.

Yaya: Inaayos ka na po.

Habang papa akyat si yaya, nadulas sya kasi nagmamadali kaya napalabas ako ng kwarto ko.

Joyce: Yaya anu ba yan! What do yoou think you're doing? Linisin mo nga yan kung ayaw mong sabihin ko to kay mommy!

Yaya: Sorry mam nataranta lang po ako kasi nagmamadli kayo.

Joyce: You're telling me na ako ang may kasalanan? 

Yaya: Hindi po ma'am. Sorry po. Sorry po!

Joyce: Bilisan mo nga jan. Sa baba na lang nga ako kakain baka matapon mo nanamn yung pagkain.

Joyce: BIlisan mo dyan paghain mo ko.

Yaya: opo ma'am.

Joyce: Anung tinatanga tanga mo? Diba sabi ko bilisan mo??

Oo ganyan ako kasungit sa mga tao sa paligid ko pag may nangyare tulad nyan. pero di ko sinasabi kila mommy yung mga katangahan nila kasi naiintindihan ko naman na may mga anak silang pinag aaral.

Yaya: Ma'am nakahain na po.

Joyce: Sige.

Yaya: Ma'am pagkatapos nyo po inumin nyo po tong gamot nyo.

Joyce: Iwan mo nlang jan.

Yaya: Sige po aalis na ako may aayusin lang po ako sa likod.

Yes tama rinig nyo may iniinom akong gamot everyday, pag hindi kasi ako nakainom nun nagiging hesterical ako kailangan ko pang injectionan ng pampatulog, kaya siguro di makaalis sila yaya kahit ganto trato ko sa kanila dahil naaawa sila sakin pero ayaw ko sa lahat ung kinakaawaan ako sa sakit ko kaya ganto pakikitungo ko s kanila,

Joyce: Ya, mauubos na yung gamot ko.

yaya: Naku ma'am sige po tatawagan ko nalang po mommy mo.

Joyce: Salamat.

Yaya's POV

Kahit ganto trato samin ni Ma'am Joyce iniintindi nalang namin sya, ako na nag alaga sakanya simula bata sya kaya hindi ko sya maiwan. Alam ko may tinatago din tong kabutihan. Nararamdaman ko hindi lang sya marunong mag appriciate ng mga bagay sa paligid nya. Dati hindi na sya ganto pero nung niloko sya ng ex-bf nya bumalik ulit yung gantong ugai nya. Alam kong pag dumating si Mr. Right sa buhay nya magiging mabait na ulit sya..

Joyce: Ya, sumasakit po yung ulo ko (nakaawak sa ulo)

Yaya: Ma'am ayan na po.

Eto na umatake nanaman yung sakit nya, kaya hiniga ko muna sya sa sofa binantayan ko sya hanggang sa makatulog sya.

Yaya: Ma'am Joyce alam kong mabait ka kaya di ako magsasawang alagaan ka. Kahit ikamatay ko pa. Napaka ganda mo po ma'am kahit san kita tingnan para kang anghel na kulang sa pagmamahal ng isang tao na kukumpleto sa yo. Sana pag nakita mo na sya huwag mo kakalimutan si yaya ha? Si yaya na nagpalaki sayo. Si yaya na nagtyaga sayo, Si yaya na nag alaga sayo kahit na lagi mong sinisigawan, Si yaya na mahl na mahal ka, At higit sa lahat si Yaya na hinding hindi ka iiwan. Handa kong iaalay yung buhay ko para sayo. Sana maging mabuti kang bata. I love you Ma'am.

Joyce's POV

Di naman ako mkatulog dahil sa sobrang sakit ng ulo ko. Narinig ko lahat ng sinabi ni yaya, ganun na ba kasama yung ugali ko? Alam ko kaya lang ako nagkakaganito dahil sa sakit ko. Alam ko one day mawawala tong sakit ko.

Joyce: (pabulong) Thank you yaya i love you too. 

Pag alis ni yaya pumanik na ako sa kwarto ko. Mag luluto kasi si yaya kaya sya umalis ang alam nya kasi nakatulog na ako. Pagakyat ko ng kwarto kumuha ako ng papel at ballpen. 

Dear Yaya, 

     I don't know how to start couz' i'm not expressive person. But I know that you know how much i love you. I love you because even i'm not good at you you're always caring me. Thank you because you guide me when I'm growing beacause my parents are busy with their bussiness. You became my 2nd mother. You're always there when my head is aching you always understand my situation. You always remind to take my meds. and you're the who's buying those medicines. Sorry because i'm not been good to you since i encounter this sick. Lagi kong sinisisi si God kung bakit ako pa yung napili nyang bigayan ng gantong sakit. Hindi ko tuloy ma express yung feelings ko sa mga tao sa paligid ko. Alam ko yaya na marami akong pagkakamali sa inyo nila mommy but you always treat me more than i expect. thank you for being here at my side always whenever i need you. Thank you for your understanding. Promise pag gumaling ako babawi ako sa lahat ng kasalanan ko sa iyo.

Love, Joyce Ching

You read it right sinulatan ko si yaya kasi na realize ko na ganun na pala ako kasma? I hate being myself. Bakit kasi ako pa ang napili ng sakit na 'to??? 

This is the day, first day of school. Paalis na ko ng naalala ko yung sulat ko kay yaya. Iniwan ko nlng yun sa kwarto nya. Hinatad na rin ako sa school may dala akong gamot incase sumakit ulit yung ulo ko. Sana maging mabait ako this day.

Moving Closer (krisjoy)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon