Uyandığımda camımın açık olduğunu gördüm. Gece yatarken kapamıştım. Yataktan kalktığım gibi etrafıma baktım. Dikkatimi çeken şey ise kasanın açık olması kasanın yanına koşarak gittim. İçine baktığım da benim için çok önemli olan dosya yoktu ve ben o dosyaya bakamamıştım. Kendime aynadan bakınca çok çocukça bir pijama giydiğimi gördüm. Yatarken hep öyle giyniyordum çaktırmayın.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Giyindiği pijama) üzerimi giyinip (multi) yukarı çıktım. Mutfağa girdiğimde herkesin uyandığını gördüm. Bardakları koyduğumuz rafın üzerindeki çakmağı alıp (daha doğrusu alırken karada çırpınan balık gibi gözüktüğüme eminim). Elimde ki çakmakla mutfaktan çıkmak üzereydim ki abimin bana seslenmesiyle durdum
"Elinde ki dosyalar senin için önemli değil mi?" Usulca arkamı döndüm abime bakıp
"Önemli ama bunlar sahtesi olduğu için yakmakta sorun yok" deyip mutfaktan çıktım. Eğer abime söylersem sinirlendi ki bu benim isteyeceğim en son şey. Abim sinirlendiğin de cidden insan kendine kaçacak yer arıyo. Evden çıkıp arabaya bindim. Şirkete son hızda gittim de denebilir. İnsanı ayakta tutan neydi sahiden. Benim hayatta kalmak için sebebim abim. Peki diğer insanların abisi ablası veya kardeşi. Belki benden kötü şeyler yaşayanlar var. Ama her insan gibi bende bencil olsam belki bu kadar acı çekmezdim. Ama ben hep çevremdekileri düşünüp acı çeken taraf oldum. Ben böyle düşünürken şirkete gelmiştim. Arabadan çıkıp dosyalarıda aldım. Arabanın anahtarını Mahmut Amcaya verip şirkete girdim. Merdivenlere yöneldim. Kapalı alan korkum vardı. Odama geldiğimde masada bir sürü dosya vardı. Önceden ilgilenemediğim için bu güne kalmıştı. Yarım saat felan geçmişti. Aradan fakat dosyaların yarısına bile gelememiştim. Peri odaya girince (asistanı) kafamı dosyalardan kaldırıp Peri'ye baktım.
"Su hanım Aras şirketi ile toplantınızı bu güne almıştınız. Geldiler"
"Peri bana sert bir kahve getirsene" dedim. Toplantı odasına girdiğimde herkes ayağa kalktı. Hepsi ile el sıkışıp baş koltuğa oturdum. Ben otueunca onlarda oturdu.
-1:30 saat sonra-
Toplantı yeni bitmişti direk odama gidip dosyalarla ilgilenmeye başladım. Periyi arayıp
"Peri odama kimseyi alma rahatsız edilmek istemiyorum. Gelenede meşgul çalışıyo gibi seyler söyle" deyip kapadım. Gözlerim artık kendiliğinden kapanmaya başlamıştı. Kafamı kaldırıp saate baktım saat 8 idi daha dosyaların yarısına yeni gelmiştim de denebilir. Telefonum çalınca kimin aradığına bakmadan açtım
