Cesedin asıldığı odaya adımını attı. İçeride konuşamayan sessiz duvarlardan başka bir şey yoktu. Elini duvarda gezdirdi. Duvarda maktulün kanı halen duruyordu. Prosunu cebinden çıkardı. Ağzına doğru götürürken odanın kenarında ki sandalye dikkatini çekmişti. Oraya gitmek için adım attı. Tam oturacakken bir ses kaydı başladı. "James Wonderwood çözememiş gibisin. Sesli sessiz diye bağırıp durduğun o kayıp odadan dışarı çıkmalısın. Ha ha ha. Senin hayatın bir odadan ibaret pencerenin dışına bak Wonder gökyüzü senin sesini dinliyor." James 'in yüzü asılmıştı. Duvarda duran saate baktı. İki dakika gerideydi. Elini çenesine götürdü duvarı izledi. Aniden kalktı ve pencerenin kenarına değil evin terasına çıktı. Belki de tek suç mahalli orası değildi. Elini cebinden çıkardı ve ikinci prosunu yaktı. O an gökyüzüne baktı ve "Güneş" dedi. Aşağıya indi. Ses kaydında adam şarkı söylüyordu. Şarkısını dinledi ve adamın son sözüne dikkat etti. "James, on dakikan var. Parlemento Binası' nda bir ceset bulmanı istiyorum. İyi Günler..." dedi. James dışarıya çıktı. Mühendis arkadaşı Jack' in yanında olması lazımdı. Taksiye bindi ve parlemento binasına yedi dakikada varacağını ümit ediyordu. Arabada giderken Jack' in Moskava' da olduğunu bildiği için çabuk gelmesini istiyordu. Cebinden çıkardığı mektuba " Jack Londra' dayım" diye yazdı. Jack onun bu cümlesinden derhal yanına gitmesi gerektiğini anlardı. Bu ilk değildi. Jack ona yardım etmekten hiçbir zaman kendini alıkoymazdı. Parlemento Binası' na ulaştı. Arabadan indi. Hızlı adımlarda sekiz katlı binanın ilk katından aramaya başladı. Beşinci kata geldiğinde karşılaştığı manzara düşüncelerine imza attı. Cinayet mahallisinden buraya yedi dakikada ulaştı. Üç dakikaya kadar ilk dört katı bitirmişti. Beşinci kata geldiğinde tam on dakika kırk beş saniye geçmişti. James baktığı manzara da gördüğü tek şey, kadının James' in gözü önünde bıçağı karnına sokmasıydı.
