The Superstar's Yaya

CHAPTER 6: LUCKY [?]

*Emily’s POV*

Nasa isang tenement ako nakatira. Ako lang mag-isa ditto sa maliit na apartment ko. Ay, mali.. kasama ko si Mallows. Ang shitzu ko. He’s Jeanie’s Birthday Gift last year. He’s my precious little boy. Every time may class ako, I make sure na nandun si  Mallows sa apartment  nila Hannah. Yung batang neighbour ko. Inaalagaan niya  ang baby boy ko. ^^ HEHE. Mocha coloured ang fur ni Mallows. Ang liit-liit niya na pwede siyang magkasya sa bag ko. I Love Him since that day. The day when he came into my life.

 *Knocks at the Door 3 times* *Hannah opens the door”

“Hi Ate Emily! Kamusta??” greet  ni Hannah sa akin.

Karga-karga ko si Mallows sa right arms ko habang ang guitar ko sa left hand ko, “Okay lang ako. Excited na si Mallows na Makita ka.” Ngumiti ako sa kanya habang ibinibigay ko si Mallows sa kanya, “Alagaan mo siya ah?”

 Kinuha ni Hannah si Mallows, “Nagpapatawa ka Ate ah. Ako pa?” tumawa siya, “Saan ka papunta ate?”

“Hm,may gustong humiram ng guitara ko, baka kasi matagalan kami sa kaka-chika. Medyo chikadora yun. Kaya, ditto muna si Mallows sa inyo.”

“Wow ate, perfect ka na. Matalino ka, maganda, tapos talented tapos mabait pa. Gusto ko maging kagaya mo!!”

 “Siguro, magiging katulad mo si Ate Emily mo kung gagawin mo na ang assignments mo ngayon.” Patawang sabi ni Aling Nena.

“Good Evening po Aling Nena.” Sabi ko sa kanya.

“Ano ba, tawagin mo na akong mama. Anak na rin ang turing ko saiyo. Kamusta na si Lily?”

I suddenly don’t know what to answer. I just pressed my lips and gave a cold smile.

“Pasensya ka na Hija, sige.. kumain ka muna at mainit pa ang sinigang na luto ko.” Alok ni Mama Nena.

“Kumain na po ako Mama. Aalis na po ako’t baka ma’Late ako.” Nag-wave ako sa kanila, “Byebye po. Mallows, pakabait ka ha?” ngumiti ako at tumalikod.

 “Mag-ingat ka Hija.” Sigaw ni Mama Nena.

“Opo.” I yelled back.

Naglakad ako papunta sa plaza  kung saan kami magkikita ni Karen. Siya ang hihiram ng Guitar ko e.

 Nakita ko rin si Karen at halatang hinihintay niya talaga ako.

“Karen,bakit nga pala hihiramin mo ang guitar ko?” tanong k okay Karen.

“Well,actually, ang totoo.. kakanta ka lang naman sa isang Friendly Bar” sagot ni Karen.

Nanlaki ang mga mata ko at muntik ko nang mabitawan ang guitar ko, “A-a-ano?” tiningnan ko siya, “Paki-ulit nga? Please lang? Please?”

 “Kakanta ka!” sagot ni Karen, “Maganda naman ang boses mo ah! Tsaka, ano ang dapat mong itago dyan? Dapat mo rin ipakita ano na may Talent ka. Tsaka, Friendly Bar yun. Hindi yun rated SPG na may mga shungang oldies na magrerequest ng Lap Seat saiyo.”

 “Ano ba?” di ako makapaniwala. Bakit ako kakanta? I mean, di ba pwedeng ikaw nalang?” pakiusap ko sa kanya. Medyo nawawala na ang mood ko.

“Oh Please Emily. Sintunado ako ano. Tsaka, malayo naman yung Bar na iyon. Walang makakakilala saiyo.”

So, ano? Dapat bang pumunta ako? Kasi naman eh. Alam ko, kaibigan ko si Karen.. mabait siya.. pero.. ahhh~