Ses giderek yaklaşıyordu.Çocuk kapıya geldiğinde büyük bir şaşkınlık yaşamıştım ve ikimizinde ağzından aynı sözler dökülmüştü;
-Yine mi sen!!
Bu çocuktan bıktım artık.Okulda aynı sınıfta olduğumuz yetmiyormuş gibi birde yan komşum oldu.
~Siz birbirinizi tanıyor musunuz ?
-Hayır!
+Evet!
Birbirimize baktık ve Kerem tekrardan"
~Tanıyor musunuz yoksa tanımıyor musunuz?
-Evet!
+Hayır!
~Tamam anlaşıldı tanıyorsunuz.
Bir süre sustuktan sonra elimdeki tabağı Kerem'e uzattım:
+Artık keki vereyim ben.
~Teşekkürler.Şey bu arada adın neydi?
+Aslı.Ben artık gideyim iyi akşamlar.
-Sanada iyi akşamlar kısa.
+Sana dememiştim ama...Neyse sanada iyi akşamlar o zaman sırık.
-Ya sen cidden!
+Hemen sesini yükseltme be gidiyorum zaten.Sözlerimi bitirdikten sonra eve girdim.Annemin yanağına öpücük koyup yatağıma girdim.Sanırım hemen uyumuşum ki sabah çok erken kalktım.Annem daha uyanmamıştı.Bari bu sefer ben kahvaltı hazırlayayım diye düşündüm.Kahvaltıyı hazırladım ama hala erkendi bende gidip üstümü giydim.
Beyaz düz bir t-shirt altına siyah dar dizleri yırtık pantalon,beyaz sporlarımı giydim.Parlatıcımı ve eyelinerımı sürdüm ve çantamı alıp çıktım.Telefonumu açtığımda Merve'nin 15 aramasıyla karşılaştım.Neden bu kadar çok aramıştı diye düşünürken Merve tekrar aradı hiç bekletmeden açtım
-Aslı iyi misin?Neden telefonunu açmıyosun?Çok merak ettim.
+Tm Merve sakin ol iyiyim sadece uyuya kalmışım o kadar.
-Ya kızım ya çok korktum bir daha yapma.
+Üzgünüm söz bir daha olmaz.
-Neyse bu seferlik affettim.Eee okula geldin mi?
+Şimdi girmek üzereyim.Sen neredesin?
-Ben sınıftayım.
+Tamam bende geliyorum.
Dedim ve telefonu kapattım.
Merdivenlerden dönerken Serkan'ı gördüm. Karşımda bana doğru yaklaşıyordu.Bir adım önümde duruyordu.Bana:
-Konuşabilir miyiz?
Diye sordu.Neden bir anda konuşmak istedi,cevap vermeliydim olur yada olmaz...Medyada Merve var.