Love Phobia

Chapter 2

Chapter 2

Nakauwi naman ako ng matiwasay at walang tulo ng pawis sa aking mukha.

Psh.

Pero biro lang yun.

Gosh! Ba't ba ang tagal tumunog ng bell? Sumunod na subject ang Filipino namin at pag tapos neto ay may last subject pa kami then, Tada! Uwian na mamaya.

Tumingin ako sa mga kaklase ko na ngayon ay halatang nabo-bored din sa subject na 'to. Pwe! Kung pwede lang paalisin itong teacher namin nagawa ko na kaso nakakatakot baka ibagsak ako sa subject niya, kawawa future ko pag ganun.

"Psst."

May narinig akong sumitsit malapit lang sa pwesto ko. Ayoko naman lumingon at baka mapahiya pa ako dahil hindi naman pala ako ang sinisitsitan.

"Psst."

Letse! Pwede naman siguro tawagin sa pangalan diba? Iyan kinaiinisan ko rin sa ugali ng isang tao, e. Pwede naman tawagin sa pangalan tapos 'Psst' pa ang gagawin, paa'no lang kung may lumingon tapos hindi naman pala siya? E'di pahiya naman yung tao.

"Psst."

Lumingon na ako at nakita ko si EJ na nakangiti sa akin.

Wengya, bakit ba mukhang happy go lucky ang lalaking 'to? Psh.

"Buti naman lumingon ka na." Huh?

"Ikaw yung tinatawag ko."

Tinatawag? So, siya pala yung maingay na sumisitsit. "Ano ba kelangan mo?" naka pokerface ko na tanong.

E, nakikinig ako sa teacher namin kahit bored ako.

"Wala. Gusto ko lang makipag usap." sabi niya.

Umirap ako, "Ayoko makipag usap sayo kaya manahimik ka."

"Ginoong Tan at Binibining Zamora puwede niyo ba'ng ibahagi sa amin ang pinag uusap niyo?" pagalit sa tono ng teacher namin.

"Nothing, ma'am." I answered.

Nagulantang ako ng biglang ipinukpok ni Ma'am ang libro sa teacher table. What the? May sinabi ba akong mali?

Tahimik lang mga kaklase ko na nakatingin sa unahan.

Aish. "Nakinig kaba nung isang araw?" Err, anong akala niya sa akin bingi? "Yes po."

Kung may award lang pagiging Plastik nag karoon na ako ngayon.

"Nakinig!? Diba sinabi ko walang mag sasalita ng wikang Ingles kapag klase natin?" Napairap ako sa sinabi ni Ma'am.

"At, ngayon? Umiirap ka pa?!" Hindi, nag nag wa-wacky ako. Obvious na nga, tinanong pa. "Ikaw at si EJ ay 1 hour detention. Ngayon din!" madiin na wika niya.

Kahit hindi mo na sabihin mag papa- detention talaga ako o aalis, ang boring niya mag turo. Kaasar!

Lumabas na ako at pumunta sa detention room, may iba din na tao dito pero yung iba mukhang mga junior students palang. Umupo ako sa bandang sulok at naramdaman ko naman na may tumabi sa akin.

"Kasalanan mo 'to kaya tayo nandito ngayon. Bwisit!" Sabi ko habang kinakalikot ang phone ko. "S-Sorry, kasalanan ko. Sorry, sorry, sorry.."

Hindi ko nalang siya pinansin. "Sorry."

Paulit- ulit? Pang apat na sorry na niya yan ah. Hindi ba siya nag sasawa? Kasi ako, oo. Sawa na agad pati nga sa pag mumukha niya.

"Sorr.." I cut him off, "Isa pang sorry at ipupukpok ko sayo 'tong phone ko."