Bir an geliyor, bir şeyler kırılıyor içinde. Bir şeyler dökülüyor.
Bir zamanlar uğruna dünyayı karşına alabileceğin adam, yabancılaşıyor sana.
Kör kalsa, yatalak olsa, bacaklarını kaybetse vazgeçmeyeceğin adamın buna hiç değmediğini farkediyorsun.
Ölmeye gidiyoruz diyerek ellerini tutsa, tereddütsüz gideceğin bu adamı hayretle izliyorsun.
Sonra usul usul ağlıyorsun bir yerlerde. Gidişine değil, haketmeyişine.
