Benim kalmaya niyetim vardı ama
kalmaya hevesim yoktu, o da kal
demedi zaten,git de demedi,sorunda
bundan ibaretti,o hiçbir şey
demedi,ben de demedim...Olabilecek en yarım şekilde bıraktık her
şeyi,yarın tekrar dönecek gibi ama hiç
eskisi gibi olmayacak şekilde
bıraktık...Yüzsüz olacak kadar cesurduk ama
yüzlerimize bakamayacak kadar korkak
çünkü günün en unutulmuş saatinde yarım kaldık,yani en baştaki gibi öteki
yarısını aradıkça her bulduğu insanda
bir yarısını daha bırakanlar
gibi,dımdızlak...