Redd:: HH

1)

"Nasıl, hoşuna gidiyor öyle değil mi?"

Susuzdum, açtım belki ama beni biraz daha sömürebilirdi.

Beyaz fayanslarda yatarken boylu boyunca, üzerime eğilmişti. Verdiği zevkle daha fazla geriye atmak istedim başımı, ancak yerin altına girmem mümkün değildi.

Doğru söyledi, hoşuma gitti. Siyah gözleri ile seyrederken beni, gözlerimi kapadım ve onun ağzından çıkan şapırtıları dinledim.

Ne ara bu hale gelmiştim fark etmemiştim. Tıpkı zevkle gerinip ayaklarımın fayanstaki, paslı bir demire kelepçelendiğini fark etmediğim gibi. Yavaş yavaş dönen başım yüzünden odaklanmakta zorlanıyordum. Beyaz bir ışık irislerimi deliyor ve beynimdeki tüm algıları kapatıyordu.

"Yeter" sesim düzdü belki ancak ses tellerimi gerdirebilmek için büyük uğraş vermiştim.

"Dinlenmek mi istiyorsun? Ama ben daha doymadım" dediğinde zorlukla gülümsedim. "Dinlenmeme izin vermezsen ömrün boyunca bir daha tadamayacaksın."

Tehdit değildi, gerçekti. Biraz düşündü daha sonra gri duvarlardan birine yaklaşıp şu ana dek fark etmediğim bir tokmağı çekti ve alabildiğine beyaz yatağı ortaya çıkardı.

"Neden beyaz?" dediğimde gözleriyle gülümsedi. "Kırmızı en çok beyazda dikkat çekiyor. Sence de çok yakışmıyor mu?" Yerdeki kırmızıya boyanmış beyaz fayansları gösterdiğinde halim olsaydı kahkaha atacaktım.

Onun sayesinde sevmiştim kırmızıyı. Ancak aynı zamanda onun sayesinde nefret duymuştum her an kirlenmeye hazır beyaza.

Tıpkı onun gibiydi yaşadıklarım.

Bir rüya gibi başlayıp, kabusa döneceğini zannederken yine rüya gibi devam etmesi. Kabus demek için fazla zevkli, rüya demek için fazla hüzünlüydü gerçi.

O da değişmiş gibiydi ama aslında ilk günkü gibiydi. Tanıştığımızdan beri ben nasıl görmek istediysem öyle görünmüştü belki ama gerçek hali şu andaki idi.

Temiz kalan tavşanı getirip koynuma yerleştirdiğinde tatlı bir mutluluk duymam temiz hissetmektendi.

Az sonra lacrimosa çalmaya başladığında, vaktin geldiğini anlamıştım. O dans ede ede, keyifle dışarı çıktı, ben de dinlenip tekrar hayata dönmek için gerçek hayattan soyutlandım.

Odayı dolduran kırmızı sis üstüme çöktükten sonra tepemde, irislerimi yakan beyaz ışık gördüğüm son şey olmuştu.

*