KARABORSA

Sonun Başlangıcı

"Ders bitmiştir arkadaşlar."

2 saatlik psikopatoloji dersinden sonunda çıkmıştık.Bir an önce eve gitmek istesem de daha Ali Hoca'yı bulup onunla konuşmam gerekiyordu.Aceleyle kitaplarımı toplarken Seçil'e de veda edip amfiden çıktım.Arkamdan seslense de onu umursamadım. Daha sonra bana hesap soracağını bilsem de bunu sonra dert etmeliydim.Ali Hoca'nın odasının önüne gelip kapıyı hafifçe tıklattım.

"Geeel!!"

"Hocam beni çağırmıştınız."

"Gel kızım ben de seni bekliyordum.Seninle konuşmam gereken ufak bir mevzu var."

                                                                              **************

Ertesi gün okula geldiğimde Seçil'e yakalanmıştım.Dünden beri kaç defa arayıp telefonumu resmen taciz etmişti.Açıkçası açmak istememiştim.Onunla konuşmak bazen beni yoruyordu.Yanıma geldiğinde gülümsemeye zorladım kendimi.

"Kızım nerdesin ya seni arıyorum dünden beri niye bakmıyorsun telefonlarıma?"

"Dün biraz erken uyudum da sessizde duymamışım telefonu canım."

"Neyse ee ne konuştunuz dün Ali Hoca'yla?"

"Önemli bir şey değil her zamanki asistanlık işleri işte."

"Nasıl önemli değil Kayla ya dün çıkarken suratıma bile bakmadın."

"Gerçekten önemli değil sadece okula bağış yapan bir iş adamıyla görüşmesi varmış bu yüzden benden yardım istedi."

İş adamı lafını duyunca daha çok dikkat kesilmişti. Sorularına daha fazla maruz kalmamak için bir bahane uydurup yanından ayrıldım. Zaten şu işin detaylarını konuşmak için yine Ali Hoca'yı bulmam gerekiyordu. Pek de bahane sayılmazdı aslında. Bu sefer odasına kadar gitmeme gerek kalmadı çünkü koridorda karşılaştık.

"Kızım ben de seni arıyordum.Şu toplantıyı bir akşam yemeğinde mi yapsak ne dersin? Hem daha samimi olur. Biliyorsun çok resmi şeyleri sevmiyorum."

"Benim için sorun değil hocam siz nasıl uygun görürseniz öyle yapalım."

" Bu akşam hazırlan sana geleceğin yeri mesaj atacağım."

"Hocam bu kadar çabuk mu ?"

"Evet kızım biliyorsun ne kadar hızlı olursa bizim için o kadar iyi."

Aslında haklıydı bu işten ne kadar çabuk kurtulursam o kadar iyiydi.

                                                                                 **************

Kafamı kaldırıp geldiğimiz yere baktım. Oldukça pahalı ve şık bir restorana benziyordu. İçeri girip garsonun yönlendirmesiyle bizim için ayrılmış olan masaya doğru ilerledim. Ali Hoca beni görünce ayağa kalktı.Anlaşılan misafirimiz daha gelmemişti. Tahminimce yaşlı ve tonton birisiydi. Genelde bu tür bağışçılar yaşını başını almış oluyorlardı.Yerime geçip etrafı incelemeye başladım. Bir süre sonra garsonun sesiyle bakışlarımı o tarafa yönelttim. Gördüğüm kişi hiç de yaşlı birine benzemiyordu.

Arkadaşlar bu ilk hikayemiz. Bunu üç arkadaş birlikte yazıyoruz.Umarım beğenirsiniz.İyi okumalar.Yorumlarınızı bekliyoruz...