moje myśli

Czym jest szczęście?

Kiedy wpiszesz w google słowo szczęście jakie obrazki tam znajdziesz? Najczęściej będzie to uśmiech albo koniczyna.

Inaczej mówiąc, pieniądze. Podobno pieniądze szczęścia nie dają. Niektórym ludziom dają. Nie. Nie niektórym. Każdemu dają. Dlaczego? Dlaczego czujemy radość na widok czegoś ci tej radości dawać  nie powinno? Bo jesteśmy chciwi. Każdy z nas jest chciwy. Od małego dziecka. Mamo kupisz mi... Muszę uzbierać na... Potrzebuję... Każdy z nas choć raz w życiu powiedział te słowa.

Równocześnie oznacza to, że przedmioty dają nam szczęście, ale czy naprawdę ich potrzebujemy? Czy ten żul pod sklepem potrzebuje tego alkoholu? Otóż nie. Lecz nam jak i jemu wydaje się, że nie możemy bez tego żyć. Czy nastolatki w tych czasach wytrwałyby bez komputeru czy komórki chociaż 2 dni? Prawda jest taka, że nie chcą ale da się bez tego żyć. Tak moi drodzy. Da się.

Czy ktokolwiek z was myślał o małej wycieczce na biwak z przyjaciółmi? Może nawet nie. Wyobraźcie sobie. Nie macie telefonów ani laptopów. Jedziecie gdzieś w pole. Namioty, ogniska, gwieździste niebo. Ktoś przygrywa na gitarze i każdy fałszuje ale nie przejmujecie się. Czy nie czulibyście w tedy szczęścia?

W dzisiejszych czasach ciężko znaleźć czas. Nigdy na nic go nie mamy. A co jeśli zatrzymamy się na chwilę? Może dostrzeżesz niesamowite kolory chmur podczas zachodzącego słońca? Może dostrzeżesz dziewczynę z łzami na policzkach? Może zobaczysz ptaka w parku? Czy zaobserwujesz jak krople deszczu szybko spadają? A może spadającą gwiazdę? Może ci się nie wydaje ale nie tylko bliscy i rzeczy sprawiają nam radość. Jest to też natura którą tak często unikamy i nie dostrzegamy jej piękna.

Nie chcę żebyście myśleli źle o mnie, że siedzę przed komputerem, was pouczam a sama nie robię tego co piszę. Otóż nie. Często wieczorami lubię wyjść nad Wisłok i powoli oglądać to wszystko. Czasami pod mostem oprę się o barierki i poobserwuję ptaki lub ludzi. Wolniutko bo nigdzie mi się nie śpieszy. Mamy czas moi drodzy. Nawet gdy wracam do domu często przyglądam się ludziom a potem niebu. Kilka razy stanęłam zachwycając się tymi kolorami. Was też o to proszę. 

Zatrzymajcie się w tym biegu lub zwolnijcie tempo. Ujrzycie to co codziennie wam unika. Może nie dostrzeżecie nawet jak uśmiech powoli wkradnie wam się na twarz ;)