Si Jimin... Uhm.. Lets start nalang with the conversation.
"Anak! Kakain na!" Sigaw nung mommy niya kaya bumaba na siya papuntang kusina.
"Tinapay at Jams nalang ba lagi ang breakfast ko ?!" Iritang sabi niya.
"Anak nang dahil diyan kaya ka tumangkad. " sabi nung mommy niya.
"Mas okay na maging maliit ako basta wag lang jams ang kainin ko!" Sabi niya sabay walk out.
Araw araw kasi ganoon ang pagkain nila.
Kinabukasan,
Bumaba siya dahil nag tataka siya kung bakit hindi siya tinawag para kumain ng breakfast."WAHH!! Sino ka?! Mag nanakaw ng Jams!!" Sigaw ni jimin dahil may nakita siyang binata na nakaupo at nakain ng jams sa kusina.
"Ako si Namjoon." Tumayo siya para makipag hand shake . napaatras naman si Jimin dahil sa tangkad ni Namjoon.
"Bakit ka naandito?" Tanong ni Jimin
"Bestfriend ng mommy ko yung mommy mo. Sabi nang mommy mo ayaw mo daw ng Jams , kaya akin nalang. Sayang pamgpatangkad to" sabi ni namjoon
"Pangpatangkad? M-may sinabi ba akong ayaw? Gusto ko yan noh! Favorite ko yan!" Sabi ni Jimin at inagaw yung jams pero ayaw paagaw ni Namjoon.
"Jimin..."
"Ano?!"
"You got no Jams" sabi ni namjoon at lumabas ng bahay kasama yung jams ni Jimin.
"Aishh!!
Ay wait. Hahaha! Buti nalang may pandesal pa dito" sabi ni Jimin**
So alam nyo na kung bakit walang jams si Jimin? HAHA!!
BINABASA MO ANG
Alamat Ng Bangtan [COMPLETED]
FanfictionReasons why bangtan is bangtan HAHAHA [Fanfiction]