Κεφαλαιο 4

342 33 2
                                    

"Camila, καθόμαστε εδω και απλά κοιταζόμαστε για πάνω απο μισή ώρα... αν δεν θες να μου πεις καταλαβαίνω." χαμογέλασε η Ariana προσπαθώντας να κάνει την φίλη της να μην νιώθει άβολα.

"Οχι, καλά ειμαι" της χαμογέλασε και η Camila και σηκώθηκε απο το κρεβάτι στο οποίο καθόταν "μπορείς μήπως να μου φέρεις ενα ποτήρι νερό;"

"Ναι, φυσικά!" απάντησε η Ariana χαρούμενη πλέον που η φίλη της φαινόταν πολύ καλύτερα αποτι ήταν πιο πριν "Κάτσε εδω και ερχομαι σε λιγάκι."

Όταν έφυγε απο το δωμάτιο της η Ariana, η Camila άρχισε να κοιτάει το δωμάτιο της καινούργιας της φίλης ψάχνοντας τίποτα το ενδιαφέρον μέχρι που κατι έπιασε το μάτι της.

Σε ενα απο τα ράφια που βρίσκονταν πάνω απο το γραφείο της Ariana, η Camila διέκρινε αρκετα μετάλλια και δυο βραβεία. Το οτι τα είχε αφήσει σε μια γωνία του δωματίου της και δεν τα έβαζε σε ενα επίκεντρο σημείο ώστε να τα προσέχουν όλοι έβαλε την Camila σε σκέψεις. Ίσως να ντρεπόταν να μιλήσει για το οποιοδήποτε ταλέντο την έφερε στην θέση του να κατέχει τόσα βραβεία. Ίσως και απλά να τα αγόρασε απο καποιο μαγαζί έτσι ώστε να κοροϊδεύει δήθεν φίλους της που πιστεύουν οτι ειναι καλύτερη απο αυτήν. Υπήρχαν ενα σορό λόγοι αλλά την Camila ενα πράγμα της έτρωγε τις σκέψεις... Οτι η ίδια δεν έχει καποιο ιδιαίτερο ταλέντο και οι σκέψεις για το μέλλον την στεναχωρουσαν ακόμα παραπάνω.

"Camila;" ρώτησε η Ariana "φαίνεσαι βαθιά στις σκέψεις σου... Αλλά μάντεψε; Δεν θα σε αφήσω σε ησυχία." Η Camila χαμογέλασε. Η Ariana ήταν μια πολύ καλή φίλη και το οτι την είχε γνωρίσει την ίδια ημέρα δεν την προβλημάτιζε καθόλου.

"Δεν ξερω τι θα έκανα αν δεν σε είχα γνωρίσει σήμερα." της αποκρίθηκε η Camila παίρνοντας το ποτήρι απο το χέρι της φίλης της.

"Θα σου πω εγώ! Η ημέρα σου δεν θα ήταν τόσο γαματη όσο ειναι τώρα."

"Γαματη; Εγώ χάλια θα την έλεγα ακόμα κι ας εξαιρέσουμε το συμβάν με την Lauren."

"Σκέψου ποσό χειρότερη θα ήταν αν δεν είχες εμένα." η Ariana κοίταξε την Camila και πρόσεξε οτι είχε ενα σοβαρό ύφος "οκέι sorry ας αλλάξουμε θέμα."

"Οχι δεν ειναι οτι είπες κατι άσχημο... απλά σκέφτομαι." της ειπε καθώς έριξε το βλέμμα της στο παράθυρο του δωματίου της φίλης της. Η θέα έξω δεν ήταν κατι το ιδιαίτερο αλλά το οτι είχε την ευκαιρία να βρεθεί σε ενα μέρος στο οποίο υπήρχαν ακόμη άτομα που νοιάζονται για το περιβάλλον, της ανέβασε την διάθεση.

In Case (Camren)Donde viven las historias. Descúbrelo ahora