Karşımdaki kıza öfkeyle baktım. Kız üzgün bir ifadeyle yine anlamadığım bir dilde bir şeyler söyledi. Hiçbir şey anlamayıp sadece çığlık atıyordum. Kısa boylu o adam yine yanıma yaklaşıp koluma dokunmaya çalıştığı o sırada boğazım yırtılırcasına bir çığlık daha attım. Kız tekrar konuşmaya başladığında tam ona bakmıştım ki kolumda bir acı hissettim ve gerisi karanlık...
Uyandığımda başım fena halde ağrıyordu. Yine aynı sedye de ellerim , bacaklarım bağlı ne yapacağımı düşünüyordum. O sırada yine aynı kız içeri girdi ve konuşmaya başladı.
"Özür dilerim. Gerçekten çok üzgünüm"
"Siktir"
"Ne ? Dediklerimi anlıyor musun?"
"Bismillah. Allah'ım sen koru"
"Ne?"
"Ne demekten başka bir şey bilmez misin sen!!!"
"Yani beni hatırlıyorsun"
"Nasıl unutabilirim. Beni buraya getiren sensin"
Sessizce bir küfür mırıldanıp koşarak kapıdan çıktı. İçeriye bana iğne yapan o kısa adam girdi.
"Srampes şaka yapıyorsun değil mi? Hatırlamasına imkan yok"
Kızda sinirli bir şekilde
"Ne bileyim ben Bran söylediklerimi anlıyor."
"Kaç kere dedim bana Bran deme diye adım Branden "
Daha fazla dayanamayarak konuşmaya bende katıldım.
"Siz ikinizin gerçekten tek sorununuz bu mu?"
Tartışmayı bırakıp ikiside bana döndü. Bran denen adamda bana yaklaşıp
"Evet küçük hanım ... Demek her şeyi hatırlıyorsun"
"Küçük hanım mı? Cidden mi?
Biri artık neden burada olduğumu anlat artık."
Gerçekten sinirlenmeye başlıyorum....
Bir süre yüzüme mal mal baktıktan sonra sessizce
"Hoşuna gider sanmıştım. Halbuki Srampes bunu seviyordu"
Ahhh bu adam gerçekten sınırlarımı zorluyor. Kız hafif sinirli bir şekilde "Özel hayatımızı anlatman bittiyse artık acilen Endigris'e haber vermemiz gerekiyor."
"Endigris mi ? O ne be?"
Bran kafasını sağa sola sallayarak "Bu kız gerçekten çok kaba"
"Şuna bak ya birde bana laf atıyor"
"Neyse Endigris buranın heyetidir. Üç kişiden oluşur. Burada büyük kararlarla ve sorunlarla onlar ilgilenir. Senin durumunu haber vermeliyiz."
"Şu an neredeyiz?Biri bana anlatsın artık."
"Üzgünüm bunu sana söyleyemeyiz "
"Hey Allah'ım ya. Neden söyleyemiyorsunuz?"
"Bunu sana ancak Endigris söyleyebilir. Bizim sana bilgi vermemiz doğru olmaz"
"Endülis mi her ne haltsa beni ona götürün o zaman"
"Endigris"
"Ne?"
"Kurulun adı Endigris "
"Sadece buna mı takıldın. Ciddi misin sen?"
"Evet gayet ciddiyim"
"Ne boka yarıyor bu kurul ya. Çıldırıcam şimdi"
"Hey artık düzgün konuşup terbiyeli ve asil bir kız olur musun ?"
"Tabi canım her şey normal zaten. Ne olduğunuz belli değil. Organ mafyası mısınız kaçakçı mısınız belli değil beni bir yere bağlamışsınız kafamda bir alet var. İlk geldiğimde ne konuştuğunuzu anlamıyordum. Şimdi ise sizle konuşuyorum ama benim tek sorunum TERBİYELİ VE ASİL OLMAK MI?"
"Hey hey hey sakin ol canım. Biz organ mafyası falan değiliz ama neler olduğunu da sana ancak Endigris anlatabilir. Üzgünüm"
Uzun zamandır bizi dinleyen o kızda konuşmuştu. Neydi adı? Srampes mıydı? Evet evet Srampes'tı. Ada bak ya deyip kendi kendime gülmeye başlamıştım. İkiside bana deliymişim gibi baktı. Bu bakişlarını görünce daha çok gülmeye başlamıştım.
"Y...yüzünüz ç...ç..çok kkomik"
"Ahhh yine bir çatlak vakası" dedi Bran. O sırada gülmeyi bırakıp "Siz ikiniz sevgili misiniz?" diye sordum
İkiside aynı anda birbirlerine baktılar sonra bana baktılar ve tekrar birbirlerine dönüp "HAYIR" dediler. Ben yine gülmeye başlamıştım. İkiside sinirli sinirli bana bakıyordu. Bran'ın yüzünde sinsi bir gülümseme oluşurken Srampes sinirden kızarmaya başlamıştı. Srampes'a bakıp bir kez daha güldüm. Bu aralar çok mu fazla gülüyordum ne? Kaçırılmış birine göre fazla neşeliydim. Yani sanırım kaçırıldım. O sırada aklıma ailemin arkadaşlarımın gelmesiyle gözlerim dolmuştu. Bran gözlerimi görünce "Ne ol..." demeden hıçkırarak ağlamaya başladım. Sanırım deliriyorum. Onlarda bu ani ruh değişimimi anlamamış olacak ki hala şaşkınca bana bakıyorlardı. Bran "Hey daha demin gülmüyor muydun? Şimdi neden ağlıyorsun?"
"Annem" diyerek daha çok ağlamaya başladım. Acaba Esila ne yapıyordu? Uzay, Bade, Anıl beni merak etmişler miydi?
Uzay'ın salaklıklarını ve beni sinir etmelerini bile özlemiştim. Ağlamam durmuştu. O sırada Bran koşarak dışarı çıktı. Srampes'ta arkasından beni böyle bırakıp gitmişlerdi. Ahhh gerizekalılar
