Bende isterdim beni ağlatacak değil, güldürecek birini. Hep yanımda olmasını. Ümitsizliğe düştüğümde onu hatırlayıp, tekrar ayağa kalkacağım birini. Bende isterdim beni karşılıksız, yalnızca ruhum için seven birini. Konuşarak değil sarılarak anlaşabilmeyi. Her insan farklıdır deyip güvendiğim her yeni kişinin arkamdan vurmamasını. Lâkin benim tökezlesem ellerimden tutar sandığım kimse, düşerken çığlıklarını bile duymadı.
