"Ik ook" zegt Zach. "Volg je mij nu ook al?" zeg ik tegen hem. Hij negeert mij en loopt richting de kantine. "Eeeehm, je moet die kant op." Zeg ik en ik wijs richting de deur van de trap. Hij draait zich om en loopt zonder wat te zeggen richting de trap. Ik loop stil achter hem aan.
Bij geschiedenis aangekomen loopt hij meteen naar achteren. Ik kijk op het scchema en zie dat hij naast mij zit. Ik loop naar achteren en ga naast hem zitten. "Waarom ga je hier zitten?" "Vaste personen waar je naast moet zitten. Veranderd elke 5 weken." "Oke..." zegt hij en hij pakt zn boek. Hij heeft z'n kaft helemaal betekend met een soort keltische symbolen en vage wapens. "Ziet er goed uit" zeg ik terwijl ik wijs naar z'n kaft. "Dankje" zegt hij terwijl hij weer verder gaat met het pakken van z'n spullen.
Ik pak mijn tekenboekje en droom weg terwijl ik een paar vlinders teken. Opeens kom ik weer terug in de realiteit om dat mijn naam keihard door de klas word geroepen. "Gen! Waar zit je meid?" roept Bo en ik steek mijn hand op. "Hier Bo" zeg ik terwijl ik lachend mijn hand opsteek. Bo is mijn beste vriendin en we zitten altijd vlakbij elkaar. Zodra ze bij ons is begint ze meteen verontwaardigd te praten over Emilia haar vriendin. "Moet je horen wat ze nou weer gedaan heeft! Ik was aan het wachten op de leraar om te vragen of hij al iemand had gevonden voor bijles. Zegt hij dat Em zich net had opgegeven, en dat hij dacht dat zij mij wel kon helpen. Ik wist niet eens dat zij scheikunde had. Laat staan dat zij ook nog eens bijles kon geven." "Bo rustig. Wist zij dat jij bijles nodig had?" "Nee..." "Wat is dan het probleem?" "Niks" zucht ze terwijl ze zich omdraait om haar boeken te pakken.
JE LEEST
the unexpected
Підліткова літератураZach (17) lijkt een normale jongen al is hij wel wat rustig voor een adhd'er. Hij is blijven zitten omdat zijn vorige school niet kon voldoen aan het niveau dat hij had. Genevive (15) is niet op haar tong gevallen en valt op. Zij heeft een heel aant...
