nagdidilim ang paningin ni Vince saakin...
ako dapat ang may karapatang magalit at hindi siya, pero natatakot ako sa kanya. baka kung ano ang gawin niya sakin. samin ni baby.
"WHAT?! WHO THE HELL ARE YOU PARA PIGILAN AKO SA KASAMA KO?" sigaw niya sabay hila sa buhok ko papuntang kama at hagis pag katapos.
nagulat ako pero di ko pinahalata yun at hinawakan ang tyan ko. Kapit ka lang baby ha? Hindi ka papabayaan ni Mommy.
"Vince..."
"What? Kylie? SUMAGOT KA!" Sigaw na naman niya sabay lapit sakin at hinawakan ng isang kamay niya ang dalawang pisngi ko, naiipit siya at masakit pero pinipigilan ko lang di umiyak. mahina na ako pero ayoko pang maging mahina lalo.
"I'm sorry, Vince. Hindi ko gustong pumunta doon, patawarin mo ako. Nasasaktan na ako."
"AND YOU THINK NA HINDI AKO NASASAKTAN? BULLSHIT! NASASAKTAN DIN AKO! NA SA TUWING MAKIKITA KITA, NAKIKITA KO ANG KALANDIAN NA GINAWA MO! ALAM MO BA YUN? ANG SAKIT SAKIT! ang sakit kylie abagael..." iyak lang ako ng iyak habang sinasabi niya yan. tumutulo na din ang luha ni Vince. Patawarin mo ko.
Nilapit ko siya at niyakap ng mahigpit pero tinulak niya lang ako ng malakas at tumama ang likod ko sa pader ng aming kwarto.
"DON'T FUCKING TOUCH ME, BITCH!"
"Ahhh!"
ang sakit... may naramdaman akong malamig sa pagitan ng hita ko. DUGO? dugo... ang baby ko...
"Vince... T-tulungan m-mo k-ko please. Ang baby natin.." iyak ko habang hawak hawak ang tyan ko. halos di ko na makita ang paligid dahil sa luha ko. Kapit ka lang baby, mahal na mahal kita.
then everything went black
-----
Pagpatuloy ko pa ba? :(((
BINABASA MO ANG
I Love You So Much My Hubby
Fiction généraleOo, aaminin ko, nagkamali ako sa mga ginawa ko pero it's been 3 years since nangyare yun... And I love him so much na kahit sinasaktan niya na ako emotionally and physically ay hindi ko siya maiwan iwan. Tanga na kung tanga pero mahal ko siya kaya n...
