1.

177 27 7
                                    

Kiedyś wezmę ze sobą wszystko

Jednocześnie nic nie będę miała

Wezmę ze sobą radości

Tak będę wciąż wędrowała

Wezmę ze sobą przykrości

Wszystko co ciężkie jak skały

Wyrzuce do morza słabości

Będą tam na dnie leżały

Już nigdy nie poczuje bólu

Braku twojej obecności

A temu kto mi to zakłóci

porachuje kości

Już żadnej łzy nie uronie

Nie spojrze nigdy za siebie

Juz to nie będzie możliwe

Bo będę szczęśliwa w niebie

I gdy tak będę wędrować

Przypomnę twój uśmiech słodziutki

Wezmę i z morza wylowie

Wszystkie zostawione smutki

Wstane i wyjde

I będę chodzić po niebie

Zakłóce swoje szczęście

By jeszcze raz ujrzeć ciebie






Wiersze Poplątanej DuszyOpowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz