Jarv's POVAray.. ang sakit naman nung ginawa sa akin ng mga kumag na yun. Una, pinagsigawan pa ako tapos yung lalaking binunggo ako , di man lang nag sorry. Haysstt. Nakakainis! Pasalamat sila di ko sila kayang patayin. Naku! Kung pwede lang talaga pumatay ng tao ginawa ko na. 😬
Makapunta na nga lang sa tahimik na lugar...... Ito naglalakad ako nang nakayuko pa din. Sanay naman akong nakayuko eh, kaya ayos lang sa akin ito.
"Jhharv.. phsstt hellhoww..." may naririnig akong boses. Lumingon ako.
"Hello." Sabi ko na nga ba multo tong kausap ko e. Kaya di na ako lumingon. Nagtuluy-tuloy na lang ako sa paglalakad..
"Bhakit ka mahlunghkot, Jharv?" yung multong kausap ko ay nagteleport. Nasa harap ko na ngayon. Pero patuloy pa din ako sa paglalakad.
"Wala ito.. Ganito lang talaga ako. Malungkutin."
"Whehh?Ahlam kho may phinagdadhaanan kah, Jarv..Tarahh sumamah ka sakhinn..^^"
"Saan tayo pupunta?"
"Sah lugarh na gustoh moh.. tahimik dhoon. ^^"
Pagtahimik na lugar talaga gustung-gusto ko doon. Kaya sasama na lang ako sa multong ito.
(Nakarating na sina Jarv at yung multo sa tahimik na lugar)
Wooow! Napahanga ako ng multong ito ah. Sa Park ng university niya ako dinala. Maganda, walang mga tao pero may mga multo, at higit sa lahat tahimik walang gulo....
"Salamat nga pala. Kasi sinamahan mo ako dito sa park.."
"Wahlang anhuman yun.^^" masayang sabi sakin ng multo.
"Ano bang pangalan mo?" Tanong ko sa kanya habang papaupo na kami sa ilalim ng puno.
"Ah! Ako.. akho si Monika... ^^"
Nagpa shake sya sa akin kaso multo nga pala sya kaya di pwede."Monika... ang ganda ng pangalan mo. Pasensya na a..Teka, bat ka namatay? " tanong ko sa kanya. Sayang ang ganda pa naman nya.
" Dahil sa pag- aaral ko.." nakangiti nyang sinabi sa akin.
____________________________________
Marc's POV
I'm going to late now. It's 12:15 nn now. Takbo Marc! Takbo! Sh*t! Ang layo naman ng room namin! Ba ito oh! Malas! Takbo Marc! Bilis! Yun! Gotcha! Nahuli ko din yung classroom ko. Ito na papasok na ako.
"Get away from me, Excuse me!" Sabi ko sa babaeng nakabangs na humaharang sa pintuan. Ang epal kasi e. I'm going to late na nga haharang pa! Bwis*t!
Yan tuloy, natulak ko pa sya. Pero wala akong pake dun sa babaeng yun. Basta ang importante ay sana di ako mapahiya.
"Good afternoon,Sir... I'm sorry. Im late in your subject time. Im so sorry." Nagmamakawa ako na sana di ako mapahiya. Plssss..... 😅
BINABASA MO ANG
The Trouble HEARTS
Novela JuvenilKwento ito ng isang kakaibang babae na may kakaibang kwento. Bakit yan ang napili kong title?.... Basahin natin. ^_^ Kunwari ay nasa sinehan kayo habang binabasa nyo ito. Ihanda na ang 3D GLASSES .. in 3.. 2.. 1.. ^^