Chapter 8: Everything Has Changed

6 0 0
                                    


  Chapter 8

Everything Has Changed


Sa corner na malapit sa cr nakakita ako ng dalawang tao. Boy and girl sila. Nakayakap yung girl sa boy. Hindi ko masyadong tinignan baka kasi mapansin ako. But then suddenly may sigaw akong narinig kung saan nandun yung dalawa, boses ng lalaki. At nagulat ako dahil parang boses ni Azure. So sinilip ko sorry echosera e. At si Azure nga! 😲


Azure: "*pushing the girl* No! Stay away!! Girl! Duuuh! Please let me go!"

Girl: "No please stay here!!"

Umalis na ko baka kasi makita pa nila ko dun. Habang naglalakad pabalik iniisip ko kung sino yung girl na kasama nya at bakit ganun silang dalawa. At bakit ganto?? Bakit parang may iba akong feeling?? Something's bothering me! 😵

Back to practice
Blue: "*lapit kay Azure* Bakla asan ka kanina? Bat nawala ka?"

Azure: "Wala dyan dyan lang naghanap ng boylet *medyo mahina ang boses at mahinhin. Yung di usual*"

Blue: "*fake smile* aaah"

Danrice: "Tara na guys! Back to practice!! *galit*"

Blue: "*sa isip lang* Teka parang. Wait wag mong sabihin.. Sya?? Danrice? Hindi. Hindi pwede"

Back to practice kami. Pero parang ang tamlay ni Azure at si Danrice ay parang galit na galit sa mundo di makapagfocus sa routine namin. Si Danrice ang pinaka head ng cheerleading namin. Kilalang madaming boys at madaming ex's.

Papauwi na kami ni Azure that day habang naglalakad kami di sya umiimik. Ako naman iniisip kung sino ba talaga kasama ni Azure na yumayakap sa kanya. At bakit parang may gumugulo talaga sa isip ko ugh! At nakauwi na kami gladly di naman ako ginulo ng son of an evil creature.
Habang nasa bahay ako di pa rin mawala sa isip ko ang mga nangyari sa school.

Blue: "Haaaaaays! Blue matulog ka na its 10 o'clock na ng gabi oh! Tama na wala lang yun! Hayaan mo na si Azure!"


Up until 12 am gising pa din ako at kung ano ano ang ginagawa ko. Di ko alam bakit di mawala sa isip ko mga nangyari at nakita ko. Bakit ganto nararamdaman ko. Sa wakas mga past 1 nun nakatulog din ako. Sanay naman akong 3-4 hours lang naman tulog ko haha. Nagigising din ako ng maaga kahit walang pasok. Walang pasok ng araw na to kaya nasa bahay lang ako. I open up my phone for some sound trip kasi magisa lang ako sa bahay ang boring so nagpatugtog ako habang naglilinis.

Habang naglilinis ako may nakita akong picture. Pagkita ko picture namin ni Azure. When the time I saw it iba yung feeling. Nagflashback sakin lahat ng mga nangyari from that kiss at yung sa school. With matching play of the song ni Taylor Swift

'All I knew this morning when I woke

Is I know something now, know something now I didn't before

And all I've seen since eighteen hours ago is green eyes and freckles
And your smile in the back of my mind making me feel like
I just want to know you better, know you better, know you better now
I just want to know you better, know you better, know you better now
I just want to know you better, know you better, know you better now
I just want to know you, know you, know you 🎶 '


Ugh 😵 ang weird na neto ah! Ayoko na kinikilabutan na ko azar!!

The day ends at salamat medyo nawala naman sa isip ko mga gumugulo sakin. At the next day, morning nun magjojogging ako pero nagulat ako dahil may nag ring ng doorbell so nag madali ako baka kasi si Azure.

Blue: "*Open the door* Azure wait lang ah! *di pa tumitingin kasi inaayos yung gamit sa bag nya* magjogging ako eh you want to come with me?"

Stranger: "I'm not Azure. But sure! Samahan kita sweetie"

Blue: "*nagulat* Reyu??? Anong ginagawa mo dito!! Ano nanaman ba yun??"

Reyu: "Nothing. I just want to see you 😍. Halika na jogging na tayo"

Blue: "Ugh. Ok 😏"


At the park
Nakaupo lang sila kasi tapos na sila magjogging.

Blue: "Dito kami nagkakilala ni Azure e. Sayang wala sya. *inom ng tubig*"

Reyu: "*pinunasan yung pawis ni Blue* Sigurado ka bang friends lang kayo? Wala na bang iba? Bakit parang lagi mo syang iniisip?"

Blue: "*inalis kamay ni Reyu* marunong akong magpunas ok. Walang iba samin ni Azure! Bakla yun! Mukha ngang type ka nya! *then natahimik sila ng konti*"

Reyu: "*tumayo* Halika na hatid na kita pauwi 😊"


Hinatid na nya ko sa bahay so umalis na din sya pagtapos nun. Wala naman kasi syang gagawin dito sa bahay.

Habang magisa nanaman ako sa bahay napaisip ako sa sinabi ni Reyu. May something nga ba? Blue? Why? Why are you acting like that? Seriously? 😵

My GayFriendTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon