Chapter 12
Whisper
Message Sent ✔
Nagmadali ako kung anong message yung nasent at kanino! In less than a minute biglang nagring phone ni Azure! Wth! O.O Pagtingin ko sa phone ko nagsend yung message na sinave ko sa drafts! OO NASEND SYA! Di ko alam gagawin ko! Sobrang nahihiya ako kaya nagtaklob ako ng kumot at..
Blue: "Ikaw kasi eh!! *nahihiyang naiinis*"
Azure: "*di umiimik*" then narinig ko na lang yung pagsarado nya ng door.
Ano ba kasing ginagawa mo Blue! Bakit sinend mo pa sa kanya!! 😣 bakit ba nangyari to!! 😭 ano ba! Blue mag ingat ka naman!! 😭😣😵
Di ko alam kung umuwi si Azure. Di ko alam kung nag stay sya. Di ko alam kung itetext ko ba sya ulit o ano! Di ko alam! 😭 pero bigla akong nagulat ng may tumawag sakin!
Azure calling...
Sasagutin ko ba??? Sasagutin??? 😵 ano Blue!!! Sagot!
Blue: "*answered the phone* Ah.. Ah.. A.." Di ako makapagsalita!!
Azure: "*soft voice* Hello"
Blue: "*di mapakali* Ah.. Ah.. Hi"
Azure: "*parang natatawa* Good night! *call ended*"
Blue: "*nagtataka* What? Anong nangyayari? Bakit sya ganon?? 😵 ano bang nangyayari ha?!!!" Sobrang naguguluhan na ko! Ano bang mga nangyayari!! 😣
Dahil medyo di pa ako ok nung time na yun. Nakatulog nanaman ako. Ganun naman talaga pag may sakit e. In the next morning gumising ako medyo ok na. So pagbango ko lumabas na ako ng room para maligo. Nagulat ako ng may na-amoy ako na galing sa kitchen.
Azure was there! And he's cooking! Yes marunong sya. Di ko alam ano dapat gawin pero dumiretso ako sa kitchen then I asked him..
Blue: "Ahmm.. Good morning"
Azure: "*smiled*" balik sa pagluluto. Masasabi kong ibang iba na talaga sya nung first time ko syang makilala. Hindi sya parang bakla!! Bakit ganun!!
Blue: "Ah.. Umuwi ka ba?"
Azure: "Hmm.. No. I can't leave you alone"
Blue: "*biglang bumilis tibok ng puso ko* Ahh.."'
It feels so awkward nang kumakain kami ng sabay after what happened kagabi! 😵
Pero bigla sumama pakiramdam ko. I just remembered period ko nga pala!! Bakit naman ngayon pa oh! Kaya ayun napatakbo ako sa cr! Di ko alam humabol si Azure.
Azure: "*knocked* Blue??? Are you ok???? Please open the door!"
Blue: "*nahihiya* *pero binuksan ko yung door* Ahmm.. Ok lang ako.."
Azure: "*nagtataka* oh halika na. Lumabas ka na."
Blue: "*nahihiya* Eeh.. Azure.. Na.. Nagkaron ako e" 🙈 kulang na lang lamunin ako ng cr nun. Nakakahiya!!
Azure: "*natatawa* Ok? *awkward moment* Saan?"
Blue: "Aah.. Eh.. I forgot to buy kasi. Sorry 😣" hiyang hiya na talaga ko!!!
Azure: "Okay. Wait for me here. Wag ka na lumabas" then umalis sya I don't know kung saan sya pumunta pero inantay ko na lang.
After few minutes. Kumatok sya.
Azure: "Hey Blue. Here, open the door"
Blue: "*binuksan* Te.. Thankyou." Hiyang hiya ako nun and I don't know kung lalabas pa ba ko pero syempre kailangan so lumabas na ako. Pag labas ko tinanong ko sya.. "Bu.. Bumili ka ba? Bayaran ko na lang.. Sorry talaga.. Nakakahiya 😣😭😵"
Azure: "*soft laugh* Hindi. Kumuha ako sa bahay. Kala nila meron daw ako haha"
Kahihiyan talaga nangyari samin nung araw na yun! 😣 pero ang sweet ni Azure! 😍 binantayan nya ko! I think gumaling talaga ko dahil sa kanya. Pero wait baka awayin nanaman ako ni Danrice.
Blue: "Ahmm.. Azure.."
Azure: "Yes?"
Blue: "Di ba kayo magkikita ni Danrice?"
Azure: "Bakit naman kami magkikita?"
Blue: "*nagtaka* Kasi namimiss nyo ang isa't isa??"
Azure: "Ts.. Kaya nya mabuhay ng wala ako"
Nagtataka ako bakit ganun reaction nya. Pero after nun di ako iniwan ni Azure. Inalagaan nya ko hanggang matapos yung araw. I don't know why pero ang saya sa feeling na kasama ko si Azure. Ang sarap sa feeling na magkasama kami. And I wish that sana di na matapos tong araw na to.
