Chapter 63 : Someone from the Past

19.4K 561 10
                                    

Georgina POV :



Nakakapagod!

Whoah!



I'm now in my training session with my mates.

After this uuwi na muna ko sa bahay ko.

It's already lunch kaya pala nagugutom na ko.




"Tama na muna to para sa araw ngayon. Magpahinga na din kayo!" Utos ko sa mga kasamahan ko.

They follow my order as they gone in a minute.

Ako naman nagteleport nalang ako pauwi.

After Kong maligo ay nagluluto na ko ng makakain ko ng may narinig akong kumakatok sa pinto.





Huh? Who's this?

Wala naman akong ineexpect na bisita ah.

I immediately prepared my weapons baka mamaya mga kalaban to.

Maganda na ang handa.

Biglaan kong binuksan ang pinto at tumambad sa akin ang isang magandang babae na may kasamang napaka gwapong lalaki.





Napataas naman ang kilay ko sa kanila

"Sino sila?" Tanong ko

"My name is not important Young Miss. Nandito ako para kay Ilumina. May nakapagsabi sakin na pinsan ka daw niya" sabi nito.

Letche may utang pa ata ang babaeng yun!





"Tinakbuhan nya ba kayo? Magkano ba utang niya?"

Nginitian lang ako nito. Naalala ko na nasa labas pa pala sila ng pinto.

"Pasok muna kayo." Alok ko. Pumasok naman sila.

"Wala syang utang sa akin. Nandito kami para makiusap sana sakanya." Lalo tuloy napataas ang kilay ko sa sinabi nito.

"Ano naman yon?"

"Wala na kasing matutuluyan itong pamangkin ko. Kilala sya ni Mina. Nabanggit nya sakin dati na nag aaral sya sa LIA" sabi nito.

"So balak niyong ipasok tong pamangkin niyo sa LIA sa tulong ni Mina?" Paniniyak ko.

Tumango naman ito.

Ahh eh wala sya eh. Pano ba to?

"Wala sya dito ngayon eh. Kakaalis niya lang daw. Pero puwedi ko kayong tulungan papunta sa academy tas kayo na kumausap sa mga heads don."

Napansin ko sa babaeng to na she can talk in Royal Tounge.
Is she in higher class?

Mukha naman syang kagalang galang kaya baka nga.

"Naku, pasensya na. Hinihintay na kasi ako ng anak ko. Nagpaalam lang ako na sandali lang eh. Kung hindi sana abala sayo na ikaw na muna sumama sa pamangkin ko?" Pakiusap nito.

Wow ha. Di naman kami close para magpatulong sya

Nag aalangan man ay tumango nalang ako.

Tumayo na din ito at nagpasalamat.

Nang mawala na ito ay tiningnan ko ang lalaking kanina pa tahimik.

Sinuri ko ito mula ulo hanggang paa. Shucks! Wala kong maipipintas sakanya.

"Pasado ba?" I saw him smirk at me.

Inirapan ko lang ito at iniwan sa sala. Letche di pa pala ko kumain.




The Golden Eyed Demon HuntressTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon