Cehennem Çemberi "LUCİFER"

4

   Jhon ve Mandy cinayetin işlendiği eski yıkılmış hastaneye gelmişlerdi. Burası çok ürkütücüydü , kapının girişinde kemik kalıntıları ve örümcek ağları vardı.
Jhon biraz korktuysada Mandy e belli etmemeye çalıştı." Mandy! Sabah gelsek olmazmıydı? Gecenin 1'inde ne işimiz var?"
" Söylenip durma Jhon , bu kadar korkucağını nerden bilebilirdim."
Mandy Jhon'a sinsi bi gülümseme attıktan sonra evin içini fenerle göz gezdirdi.
" Ne korkması canım, sadece senin iyiliğin için söyledim ." Jhon ,Mandy e sinirli baktıktan sonra oda fenerini etrafta gezdirmeye başladı. Jhon'un yüzüne bişey damlamıştı ama ne olduğunu karanlıkta göremiyordu. Feneri yukarı tavana tuttuğunda gözleri fal taşı gibi açılmıştı. " Mandy!! Yukarı bak!!"
"Aman tanrım ! Buda ne?"
Mandy gözlerine inanamamıştı.
Tavanda bir kadın cesedi asılı duruyordu ve üzerinden yere kanlar damlıyordu. Tavanda asılı duran cesede ikiside daha dikkatli baktıklarında cesedin dedektif Morged a ait olduğunu fark ettiler .
"Lanet olsun! Bu imkansız , iki saat önce beraberdik !" Mandy dahada sinirlenmişti eline telsizini aldı ve tam dışarı çıkacakken birden kapı kendiliğinden kapandı iki dedektifte neler olduğunu anlıyamamıştı. Jhon kapının kulpunu tutarak açmaya çalıştı fakat açılmıyordu. Birden yukardaki avizeler sallanmaya başladı . Hava biraz rüzgarlıydı ondan olduğunu düşündüler .
"Mandy bu harabeden hemen çıkmalıyız garip şeyler oluyor!"
Mandy soğuk kanlılığını koruyordu ve kulakları tırmalayan merdiven gıcırtısını duydular ikiside silahlarını olduğu yerden çıkartıp sesin geldiği yöne çevirdiler.
Bi iki adım ilerlediler ve geçengünkü cinayetin işlendiği yere geldiler. (Katil öldürdüğü cesetlerin kanıyla cesetin etrafına çember çiziyordu çemberin içine cesedi koyup  cesedin üzerine "L" harfi ,çemberin ortasına da yine cesedin kanıyla " C.H" harflerini yazıyordu) yine aynı şeyi yapmıştı , ama bu sefer farklı birşey vardı .Sesler kesilmişti , etrafta ürkütücü bir sessizlik hakimdi. Mandy" Sanırım yalnız değiliz ve birileri bizim tamda buraya gelmemizi istedi Jhon ."
Jhon korkmuştu ve sadece donuk bi şekilde yeri inceliyordu.
" Ah Jhon hadi ama dostum bi kendine gel tamam gerçekten ürkütücü ve biran önce bi çıkış yolu bulmalıyız yoksa kendimizi heran o çemberin içinde bulabiliriz."
"Hey Jhon! Şuna bi bak çemberin etrafında şekiller var bu önceki dairelerden farklı." Feneri çemberin etrafında dolandırdı ama birşey anlayamamıştı.Kan damlalarını takip etti ve duvara doğru gidiyordu, Mandy ayağa kalktı ve bi adım geri gitti , feneri duvara tuttu . Bu kanlarla yazılmış bi yazıydı , Mandy donuk bi şekilde duvardan kafasını çevirip Jhon'a bakıyordu. Jhon'un omzuna elini koydu ve " Ah Jhon buna gerçekten inanmıyorsun demi . Aptal mahalle çocuklarından biri sadece." Jhon duvardaki yazıya odaklanmıştı. Ve yazının yanındaki geri sayaca .
Duvarda aynen şöyle yazıyordu:
"İKİ DAKİKAN VAR JHON! SIRA SENDE."
Sayaç sanki daha hızlı gerilemeye başlamıştı. Jhon duvardaki yazıya sonrada sayaca baktı son bir dakika kalmıştı sayaçta , soğuk soğuk terler akıyordu Jhon'dan yüzündeki o korkmuş ifade.
Mandy bu durumdan şüphelenmişti katil ilk önce onları bura sürüklemişti , yazıyı görmeleri için çünkü Jhon 'un korktuğunu biliyorlardı .
Mandy düşünürken bi ayak sesi geldiğini duydu. Bu Jhon'du lanet olsun.
" Jhooon! Bu bi tuzaak"
Ne kadar bağırsada arkasından Jhon hiç birini duymuyordu. Eski harabe hastanenin koridorlarında yavaşca yürümeye başladı . Ayak sesleri kesilmişti.Mandy ne kadar korksada Jhon'u bulmak zorundaydı. Mandy duvarlara tutuna tutuna yürürken Jhon'un ailesi geldi aklına.
3 yaşında dünya tatlısı bi kızı vardı ve onu çok seven güzel karısı. Göz yaşlarına hakim olamadı , ona birşey olursa tek suçlusu oydu çünkü kendi hırsı ve azmi yüzünden onu bu saatte buraya getiren kendisiydi . Elleriyle yüzünü sildikten sonra karşısında açık bi kapı vardı camı açıktı perde rüzgardan bi oyana bi buyana dolanıyordu, ortamın sessizliğini rüzgardan çarpan pencere bozuyordu .

03:45
Mandy Jhon'u yerde bi dairenin içinde kafası kesilmiş bir şekilde bulur.