Aşk nedir diye geçirdi içinden adam ,
Nedir de bu kadar tapıyor insan .
Nedir de çöllere düşüyor mecnun ,
İlk defa hissetmediğine şükretti genç.
Taştan kalbi hissetse acı çekicekti,
Bir kadına bağlanmak nasıl bir duyguydu .
İç çekti yine genç adam,
Şu an şehrin uçurumundan insanlara bakıyordu.
Bir adım atsa belki şehrine kaybolurdu,
Saçmalama, diye söylendi kendine ;en fazla uçurum.
Beklemek ve düşünmek sabrını tüketmişti,
Bir adım daha yaklaştı uçuruma .
Niye varım diye düşündü,
Sevemiyorum diye göğsüne vurdu yumruğunu.
Gözünden düşen gözyaşına lanet etti,
Ve yine bir adım daha atarak.
Buldu yine kendini uçurumun dipsizliğinde,
Sessizlik ona huzur geldi.
Ve kendine lanet ederek ,
Yavaş yavaş kapattı gözlerini .
Onu uçurumdan izleyen kadından ,
O kadının sevgisinden habersiz.
Yumdu gözlerini ve elveda etti şehrine...
