FIVE MINUTES (BABY FACTORY) [Unedited]

CHAPTER 22

AARON'S POV:

Last night was the best night ever, actually madaling araw na pala ^_^ Grabe, hindi ko akalain na si mommy ang alam nyo na, Basta masayang masaya ako, hindi ko makakalimutan ang mga nangyari kagabi, kung pano ako mahalin ng mommy ko, kung pano nya ako paligayahin. Nakahiga pa din ako ngayon, wala sya sa tabi ko, siguro nasa CR lang sya. Gustuhin ko mang pasukin sya sa CR hindi pwede kasi malamang pagod na pagod sya. ^_^  Anong oras na ba? 10:00 am.. dapat pala mag ayos na din ako, 12:00 nn ang check out dapat namin dito.

"mommy, tapos ka na po ba? sabay na tayo?"^_^ katok ko sa cr. walang sagot mula sa loob, Pagpihit ko sa door knob hindi nakalock, ayos ^_^ pero pagpasok ko sa loob walang tao, dali dali akong lumabas. Wala ng bakas ng kahit anong damit o gamit ni Yna. Bakit sya aalis ng hindi nagsasabi sa akin?? T_T  Naguguluhan akong umupo sa may kama, kinuha ko ang cellphone ko at tinawagan sya, Unattended.. Napadako ang tingin ko sa may side table, may nakasipit na note dun. Para akong binagsakan ng kung ano sa nabasa ko, parang nadurog ang puso ko, nagmadali kong inayos ang sarili ko, kailangang maabutan  ko sya, baka makaalis sya ng batangas, baka hindi ko na sya maabutan. Bakit ganun mo ako kadaling bitawan?? Sabi na nga ba may kakaiba sa kanya eh. Bakit hindi mo ako tinanung? Bakit basta mo na lang ako lalayuan? Bakit basta mo na lang ako iiwan? ahhhhhhh T_T

YNA'S POV:

Nakatulog na si Aaron, nakayakap pa din sya sa akin, matapos ng lahat ng nangyari ngayon gabi, madaling araw na pala, baka napagod sya. Nakangiti sya, siguro nga nasiyahan sya ngayong gabi, yun naman talaga ang plano ko, ang gabing hindi na makakalimutan. Tas lalayo na ako sa kanya. Torture yun para sa kanya, parang break up sex, pero ako lang ang nakakaalam na maghihiwalay na kami. Sorry ka na lang Aaron, hindi pala ako ganun kahina gaya ng inaakala ko, kala ko tanggap lang ako ng tanggap ng sakit. Pero pag sobra ba pala, kusa ng sumusuko ang puso ko,Natututo ding lumaban. Mahal na mahal kita, anong kasalanan ko sayo para pag laruan mo ako?? 

Tumayo na ako at inayos ang sarili ko, 5:30 na pala, kailangan kong makaalis agad, kailangang makaalis bago pa nya malaman, ayaw ko na syang makausap, namumuhi ako sa kanya. Bago ako umalis nag iwan ako ng notes sa may side table. 

"napaligaya ba kita? that's you're reward!! Nanalo ka na di ba? Im breaking up with you!! sana sinabi mo sa umpisa pa lang, willing naman akong makipaglaro para sa pustahan nyo, GOODBYE!!"

Tuluyan na akong umalis, Tuluyan ko ng tatalikuran lahat, lahat ng may kinalaman kay Aaron, Kagabi ang huling pagkakataon na mahalin sya.