Saklı Hapishane'm

Çıkmaz Sokaklar

Evet yine o geçmicek gibi hissettiren ağrılar başlamıştı yine kendi hapishanemi yaratmış bekliyordum bu bekleyiş içinde uyuya kalmışım. Sabah olmuş başımda bir ses yine işkence gibi bağırıyor "Pera hala uyanmadın mı?" Yine mi bu kadın ne istiyordu benden? Kalkıp çıktım odamdan. Ne istiyorsun diye sordum ama belliki yine kavga istiyordu bugün farklı bir his vardı içimde. Bugün kendini annem sanan kadınla bile kavga etmiyecektim. Elimi yüzümü yıkadıktan sonra gardrobumun karşısına geçtim. Belliki o hapishaneden çıkmak için küçük bi delik açmışlardı ve o deliği büyütmek benim elimdeydi. Bordo eteğimle kot şortum arasında kararsız kaldım ama eteği giyip resmi durmaya gerek yoktu kot şortumun üstüne salaş bir tişört giydim artık çıkabilirdim tam kapıdan çıkacakken o işkence gibi gelen ses yine kulağıma ilişti "kahvaltı yapmadan çıkamazsın!" Sanki çok umrundaydım o kadının tek bir amacı vardı ve ben asla onu vermicektim sırf onu istediği için vermicektim yoksa çok da umrumda değildi. Evden mutlu ayrılmak istiyordum kapıdan çıkarken söylendim "hiç bir zaman bu evden mutlu ayrılamicakmıyım çektiğim acılar yetmiyormuş gibi bide bu kadınla uğraşmak beni gerçekten gün be gün bitiriyor." Evden çıkmıştım kulaklığımı takıp yine o kapkara hapishaneme gidiyordum. Ayaklarım istemsizce beni o girdiğim zaman çıkamicağım mutlu kötü anılar içinde boğulacağım sokaklara götürüyordu ben bu yüzden bu sokaklara çıkmaz sokak diyordum. Burda gördüklerimin üstüne yaşadıklarım yetmiyormuş gibi bu sokaklara tekrar tekrar gelip acılarımı tazelemek hoşuma gidiyordu garip işte belki de acı çekmeyi seviyorumdur... Eskiyi bi düşündüm mutlu olduğum günleri ama bunu düşünmem pekde uzun sürmedi çünkü benim o kadar da mutlu bi geçmişim yoktu. Meleğim gitmeden önce bir şeyler yolunda gidiyordu evet evde hergün bi kavga gerçekleşsede meleğim beni koruyordu ama simdi üvey anne bile diyemediğim bi kadın var ve hergün hapishaneme bir parmaklık daha ekliyor. Babam olacak adam da dediğim gibi sadece baba sıfatını taşıyor yoksa bir babalığı yok. Hani eve gelen misafiri nezaket olsun diye zorla öpersiniz ya benimde babamla ilişkim böyle o eve geldiği zaman rahatsız oluyorum zaten çok da fazla eve gelmiyor Hollanda'da iş kurmuş arada bir karısı yanına gidiyor. Ben bu düşüncelerimde boğulurken kulağımda çalan müzik durup telefonum titremeye başladı. Bir diğer belada buydu işte. Telefonu açar açmaz konuşmaya başladı bende ona "ne var Ulaş" diye karşılık verdim "babam aradı akşam ailecek bi davete katılmamız lazımmış" bunu duyunca çok sinirlenmiştim beni o ailenin içine nasıl katardı ve baba olmayan bi ailemi olur "tamam işte ne güzel ailecek gidin demiş annenle sen git ben gelmiyorum" bunu dedikten sonra yine o işkence gibi gelen sesi duydum bu kadın her yerde beni buluyordu "ne demek ben gelmiyorum sana fikrini sormadık hemen eve gelip hazırlanıyorsun" telefonu kapattım. İstemsizce oturduğum banktan kalkıp yürümeye başladım bakalım o davette beni nasıl bi kötülük bekliyordu.