TADHANA

CHAPTER 2

ZESTO POV

Gulat kayo sa name ko no? Di ko rin alam kung bakit yan din pinangalan ni Mommy at Daddy sakin, sabi kasi nila para ma iba daw para unique, anong nakaka unique sa pangalan ko ano akala nila sakin juice -_- *sigh* hindi ito ang time para mag emote.

I saw Roxan running habang umiiyak, alam ko ang nang yari she find out that his boyfriend cheated on her, napaka gago nga nung lalaking yun ang sarap patayin pero wala akong karapatan na patayin yun dahil hindi naman ako ka ano ano ni Roxan, will yun nga ang masakit eh wala akung karapatan dahil hindi naman niya ako kapatid o manliligaw o kaibigan man lang.

i follow her kung saan siya pupunta at tama nga ang hinala ko na pupunta siya sa park.

pinag masdan ko lang siya ng maigi, hindi ko siya balak iwan dito kahit alam kung nasa malayo siya.

Iyak lang siya ng iyak habang umuopo sa swing, kahit na pinag titinginan na siya ng tao sa paligid niya parang wala lang ito.

Ang sakit makita siyang ganyan kung pwede lang sana na akuin lahat ng sakit na naramdaman niya ngayon ginawa kuna, gusto ko sana siyang yakapin at sabihin na wag kanang umiyak andito lang ako hindi kita iiwan.

Pero pano ko yun magagawa kung torpe ako? Haaayyssss napakamot nalang ako sa ulo.

***

6 na oras kuna siyang minamasdan sa malayo hanggang ngayon iyak lang siya ng iyak. Kahit na kumukulog na alam kung uulan to pero tingin ko wala siyang planong umalis kaya pinag masdan kulang hanggang sa umulan na ng malakas, hindi ko na napigilan na tignan siya sa malayo dahil alam ko ilang minuto mahihimatay to sa lamig kaya pinuntahan ko siya.

"hindi bagay sa mga magandang babae ang umiyak"-sabi ko at ningetian siya. Mga ilang minuto rin bago siya nag salita.

"hindi naman kita kilala ha"-sabi niya, husky narinang boses niya.

"hindi na yun emportante, ahmmm wala kabang planong kunin ang panyo ko para ipunas mo sa magaganda mung mata"-sabi ko parin na naka ngeti.

"hindi na, makaka alis kana"-sabi niya ulit at yumuko, kays ano ba kaylangan kung gawin para ma pansin niya ako sabi ko sa sarili ko.

"kung ayaw mo edi sasamahan nalang kita rito"-sabi ko, at binaba din ang payong na kanina ko pa hinahawakan, para tumabi sa kabilang swing na inuupuan niya.

"ano ba, gusto kong mag isa umalis ka na nga"-sabi niya, na naiinis.

"bakit sayo ba tong Park para may karapatan kang pa alisin ako"-sabi ko sa kanya at tuloyan ng umupo sa swing.

Hindi na niya ako pinansin haaaays ano ba gagawin ko, pero sige hihintayin ko parin syang mag salita.

****
30 minute na kaming nandito at basang basa na sa ulan. Tinignan niya ako bago nag salita.

"ayaw mo ba talagang umalis ?"- sabi nya na mukhang na iinis na, hayysss hindi ko naman pweding iwan, pano kung may mangyaring masama edi walang makakatulong sa kanya haaaysss.

"ayuko, gusto sana kitang samahan"-sabi ko, bahala na kung magagalit sya basta sasamahan ko sya.

"pwes! Ako nalang ang aalis"-sabi niya at tumayo na lalakad na sana siya kaso natumba siya, kaya agad ko syang sinalo.

"Roxan hey Roxan"-habang pinipikpik ko ang mukha niya, hinawi ko ang kanyang noo, sh*t ang init niya agad ko naman siyang binuhat ng pa pride at tinakbo sa kotse.

"sir"-sabi nung driver ko.

"sh*t buksan mo ang pinto ng sasakyan kailangan natin siyang dalhin sa hospital ang taas ng lagnat niya"-sabi ko, sa isa sa mga taohan namin.

Binuksan naman niya agad ang back set kaya pinahiga ko si Roxan, kinuha ko ang jacket na nasa likod at nilagay sa kanya, ang init nya at nanginginig sa lamig, p*tang inang lalaki yun pag may mangyaring masama kay Roxan lagot talaga yun sakin. Pina takbo naman agad ng driver ko ang kotse.

"dalhin mo kami sa malapit na hospital"-sabi ko.

"oo sir, pero mukhang malabo kasi traffic"-sabi ng driver ko.

Sh*t kahit ba naman 10pm na traffic parin haaaayssss bad tyming naman.

"balik nalang tayo sa daan ako nalang ang mag aalaga kay Roxan, kailangan natin siyang e uwi sa bahay ngayon din"-sabi ko, kaya agad naman siyang sumonod.

****

Binuksan agad ng driver ang back set kaya agad kung binuhat si Roxan at tumakbo papasok ng bahay.

"ooh apo bakit ang basa mo at sino yang kasama mo?"-sabi ni nanay Linda.

"mamaya ko na po ipapaliwanag, ipag handa mo muna ako ng malamig na tubig na naka babad sa ice gagamitin ko para ipang ligo sa kanya, dahil ang taas ng lagnat niya"-sabi ko kay nanay Linda, agad naman niyang sinunod yun kaya, umakyat na ako at tumongo sa guest room at nilagay siya. sumonod naman agad si manang sakin kaya.

"manang pakibihisan mo siya,gamitin mo nalang yung damit ng kapatid ko dahil magkaparihas lang naman sila ng katawan."-sabi ko kay manang, tumango naman siya at pumunta sa silid ng kapatid ko para kumuha ng damit na gagamitin niya. Bumalik na si manang sa guest room at binihisan niya si Roxan mga ilang minuto rin bago lumabas si manang.

"ok na po ba manang?"-sabi ko sa kanya.

"oo anak, tika nga sino ba siya?"-sabi ni manang.

"tinulongan ko lang manang nakita ko kasi siyang nahimatay kanina"-sabi ko.

"ikaw anak mag bihis ka narin baka mag kasakit ka sa mga pinanggagawa mo"-sabi ni manang, kaya agad ko naman sinununod nag shower muna ako bago mag bihis, pag ka tapos kung mag bihis bumalik na ako sa kung saan si Roxan.

Agad ko naman sinimulan ang pag ligo sa kanya ng malamig na tubig para kahit kunti mabawasan ang kanyang lagnat.

Pagkatapos kung gawin yun ay nilagyan kuna siya ng kumot at pinahinaan ang aircon, lumabasmuna ako saglit para bumili ng gamot na iinumin niya mamaya. Pag uwi ko agad ko naman sinabihan si yaya na ipag luto ng lugaw para ipa kain ko kay Roxan. Bumalik na ako sa loob ng kwarto at umupo ng injan sit.

... To Be Continue...