TADHANA

CHAPTER 1

ROXAN POV

"Ang kapal ng mukha mo para mag pa kita ka sakin Lister hindi ka ba nahiya"

Bahagyang tumutulo na ang mga luha ko, ang sakit ang sakit sakit all this time niloko niya lang pala ako, akala ko mahal niya ako, akala ko totoo lahat ng pinakita niya sakin, akala ko totoo ang mga promise niya pero hindi hindi dahil niloko niya lang ako.

"please Roxan listen to me please"-sabi niya.

Habang pinipigilan niya ako sa pagalis pero ayuko, dahil ang sakit sakit na tignan ang boyfriend mo na nakikipag halikan sa ibang babae.

"explain for what Lister? Hindi ako bulag para hindi ko makita ang kalandi.an na ginawa niyo! Anong tingin mo sakin tanga?"

"mali mali ang nakita mo siya ang may gusto na halikan ako, Roxan mahal kita at hindi ko kayang lukuhin ka."

Sabay hawak ng dalawa kung kamay na hinahalikan niya,umiiyak din siya habang ginagawa niya yun.

"mali?mali ang alin Lister kitang kita ng dalawa kung mata kung pano mo siya gustong halikan!"

Hindi ko na masyadong nakikita ang paligid dahil sa natabong mga luha ko, wala na akung paki sa mga taong tumitingin samin dahil ang alam ko wala ako sa sarili ko at gusto kunang umalis dito.

"hindi hindi totoo yan Roxan mahal kita mahal na mahal kita hindi ko kayang mawala ka hindi"-sabi niya ulit na kulang nalang ay lumohod siya pero di parin ako nag padala.

"gusto sanang maniwala ng puso ko Lister eeh pero yung utak ko hindi dahil mas nangingibabaw ang sakit na naramdaman ko ngayon sa ginawa mo kay sa sa naramdaman mo ngayon"-sabi ko, at pumiglas na sa mga kamay niya, hindi ko na tinapos ang mga paliwanag niya.

Sorry Lister pero hindi ganun ka dali na patawarin ka ang sakit kasi ang sakit sakit, tumakbo ako ng mabilis, hindi ko alam kung saan ako dadalhin ng mga paa ko, hindi kuna tanaw ang daanan dahil ang labo na ng paningin ko hanggang sa hindi ko namalayan na dinala na pala ako ng paa ko sa Park.

***

Andito ako ngayon sa swing umuupo wala naring ka tao tao dahil nasa bandang 10 pm na wala akung ganang umuwi total wala naman sa bahay sila Mommy at Daddy, lagi naman na akong nag iisa, walang kaibigan at ngayon wala narin siya yung taong nag bigay kulay ng buhay ko ano nalang mangyayari sakin, hindi kuna napigilan at umiyak na ako, 6 na oras na ako dito, wala akung ganang tumayo dahil nakakapagod.

Bakit ba lagi nalang akung nasasaktan umaasa na mahalin ako ng taong mahal ko? Dahil ba panget ako at walang fasion? Kaya pinag lalaru.an lang nila ako? Sabi ko sa isip ko. Hindi parin tumigil sa pag bagsak ng manga luha ko kaya humahagolgol na ako, wala naman nang tao dito hindi naman nila ako papansin sa hitsura kong to may papansin pa sakin. Patuloy lang ang pag iyak ko, hindi kuna na namalayan na umuulan na pala, wala akung paki kung mabasa man ako, ang gusto kulang ngayon ay umiyak ng umiyak hanggang sa ma ubos ang luha ko. Pero imposeble naman na uubos ang luha ng isang Tao, *sigh* .

Tumingala ako dahil wala na palang bumabagsak na malakas na ulan sa katawan ko, yun pala dahil may isang lalaki na may dalang payong at sinilong ako.

"hindi bagay sa mga babaeng maganda ang umiyak"-sabi niya sabay abot ng panyo sakin.

Pinag masdan ko siya ng maigi hindi ko naman siya kilala hindi ko rin siya nakikita sa school namin.

"sino ka hindi naman kita kilala ha"-sabi ko habang iyak parin ng iyak.

"hindi na yun importante, ahmm baka gusto mong kunin ang panyo ko para ipunas mo sa magagandang mata mo"-sabi niya ulit at ngumiti.

"hindi na, makaka alis ka na"-sabi ko ulit at yumuko, wala akung time para makipag usap sa kanya gusto ko munang mag isip.

"kung ayaw mo edi samahan nalang kita rito"-sabi niya ulit ng ngeting ngeti parin..

"ano ba, gusto kung mag isa, umalis ka na nga"-sabi ko, ano bato ang isang to ang kulit naman.

"bakit sayo ba tong Park para may karapatan kang pa alisin ako"-sbi niya at umupo na sa katabing swing na inuupoan ko.

Hindi na ako kumibo, bahala siya sa buhay niya.

***

30 min narin kaming nandito pero hindi parin siya umalis nakakainis na.

"ayaw mo ba talagang umalis"-sabi ko ulit habang nanginginig na sa lamig feeling ko lalagnatin talaga ako bukas.

"ayuko gusto sana kitang samahan"-sabi niya habang naka tingin sa malayo.

"kung ayaw mo ako nalang ang umalis"-sabi ko at tumayo na hinang hina na na ako tingin ko di kona kayang mag lakad pa uwi, hilong hilo na ako, hindi ko na alam ang sunod na ngyari dahil na tumba na ako.

------------------------------------------------------

A/N :

Don't forget to vote 😘