Hastaneden taburcu olmuştum annem ve babam okula gitmemi istiyordu.Bu ayakla nasıl giderim okula hiç beni düşünmüyorlar herkes beni küçümser ben sakatım ve şu tekerlekli sandalyeye mahkum olucam.Ama Ece yaşıyor olsaydı benim okula gitmemi isterdi bunu onun için yapıcam.
Pazartesi günü geldi çattı annem beni giydirdi okula gitmek için babam beni arabaya bindirdi. Okulun önünde durdu babam bana
"Seni indirmemi ister misin?"dedi.
Bende "bi zahmet" dedim.
Babam beni araban indirdi herkes bize bakıyordu başımı çevirip kimsenin yüzüne bakmıyordum. Utancımdan o an yerin dibine girmek istedim babam tekerlekli sandalyeye beni koydu arkamdan beni itmek istedi ben babamın elini çekerek sandalyeyi ilerlettim arkamdan konuşanlar ve acımış gözlerle bana bakanları görebiliyor gibiydim sınıfa girdiğimde arkadaşlarımın yanına gitmek istedim ama onların acımış gibi bakan gözlerini görmek istemiyordum. Yanıma Ece'nin yakın arkadaşı geldi "katill" diye bağırdı.
Ben hemen oradan uzaklaşmak istedim tekerlekli sandalyeyi sürerken arkadan beni tuttu "katil sen nasıl bir insanın" diye bağırmaya başladı.Gözümü kırpmak istedim ama kırpsam bu sefer gözümden yaşlar akacaktı. Herkes bize bakıyordu ben hala şoktaydım
"Ben ben birsey yapmadım" dedim.
"Yalan söyleme sen katilsin herşeyi biliyorum katil pislik" dedi.
Ben tekerlekli sandalyeyi sürmeye başladım Eceyi çok özlüyordum erkekler tuvaletine girdim nerdeyse 2 saat orada kaldım müdür ve öğretmenler beni tuvaletten çıkarmaya çalışıyorlardı.Israrla çıkmayacağımı söyledim sonra beni çıkarmayacaklarını anlamış olsalar ki babami çağırmışlar.Babam beni aldı arabaya bindirdi kulağımda Ece'nin yakın arkadaşı Zeynep'in katil demesi çınlıyordu. Okuldaki ilk günüm böyle geçmisti.
