İNTİKAM HIRSI

NERDEYİM BEN?

Gözlerimi açtığımda kendimi bir yatakta buldum. Başımda uyuyan bir kız vardı. Kafam çok ağrıyordu ve henüz tam olarak bilincim yerinde değildi bunun için kızın kim olduğunu anlayamadım.

"Offf başım!"

"Sana akşam üstü dışarı çıkma dedim işte!"

"Sen de kimsin be?"

"Sanırım kafana baya sert vurmuşlar. Benim Zerre."

"Zerre mi?"

Şaşırıp kaldım. Benim burda olduğumu nerden biliyordu? Henüz ben de nerde olduğumu anlamamıştım gerçi. Elimle başımı tutarak kalktım.

"Zerre nerdeyiz biz?"

"Bunu sana ben söyleyemem. Hadi elini yüzünü yıkada seni patronumuz Selim bey ile tanıştırayım."

Başımla onayladım ve o odadan çıktı. Kapılar bile kartla açılıyordu. Ne kadar lüks bir yerde olduğunuzu bununla anlamaya gerek yok. Televizyonlar plazma, koltuklar deri,yataklar çok rahat ve başınızın üstünde mikrofon var.

Oda lüks olduğu gibi benim de garibime gitti. Çünkü bütün bunlar çok önemli bir amaç için yapıla bilirdi. Dolabı açtım. Giyecek kıyafet falan var mı diye. Dolabı açtığımda şapkalı deri bir mont ve deri bir pantolon ile karşılaşmıştım. Hemen yanında yay ve yaklaşık 4 deste ok vardı. Normal bir kıyafet beklerken bir süper kahraman kostümüyle karşılaşmıştım.

Şimdi nerede olduğumu anladım ama burası kimin odasıydı? Hiç bir ad yapmıyordu. Sonra birden kapı açıldı.

"Hadi Hakan çabuk ol."

"Geldim Zerre geldim."

Sonra onu takip etmeye başladım. Koridorlardan geçiyorduk ve insanlar bana çok tuhaf bakıyordu. Bazıları beni görünce yanındakiyle fısıldaşarak konuşuyordu. En son bir kapıya geldik. İki nöbetçi vardı.

"Selim beyin istediği adamı getirdim." En uzun boylu olan konuştu.

"Peki Zerre hanım siz bekleyin bey efendiyi içeri alalım."

Sonra kapıyı açtılar ve Zerre beklerken ben içeri girdim. İtiraf edeyim böyle büyük bir oda görmedim. Bizim okulun müdürü bile görse kıskanırdı. Odanın tam ortasında dikdörtgen şeklinde büyük bir masa vardı. Masanın başında okula gelen yaşlı adam vardı.

"Gel Hakan. Çekinme otur."

Sonra masaya doğru ilerledim. Herkez bana bakıyordu. Yantarafta bir masa boştuve sandalyeyi çekip oturdum. Dikkatli bakınca herkezin takım elbiseli olduğunu gördüm. Yaşlı adamla birlikte gelen ciddi adam ve sporcu adam da oradaydı. Sporcu adam bana göz kırptı. Ben ne yapacağımı bilemedim ve hiç bir şey yapmadım.

"Evet Hakan sanırım teklifimizi kabul etmişsin. Yaptığın davranıştan bu anlaşılıyor."

"Öncelikle ben teklifinize sıcak bakıyorum ama kabul ettiğimi size bildirmedim. Ayrıca şu an burada kimseyi tanımıyorum ve isimleri de bilmiyorum." İsimlerini söylerler diye beklemiştim.

"Haklısın. Benim adım Selim. Selim Kılıç."

"Ben Fuat Güner."

"Serdar Akinan."

"Derya Sarkıç."

"Nazan Öncel."

"Saadet Işıl."

"Berk Büyük."

"Musa Derin."

"Bozkurt."

"Ece Toprak."