The truth behind myself

Part 1

~Jen's POV~

"Jenny kailan ka babalik ng pinas?"

"bukas na"

"ha!? eh kararating mo lang ngayun ah"

"ano ka ba parang hindi aka pa nasanay sa akin na hanggang one week lang naman ako nag iistay dito sa Canada kapag may pasok"

"ok ok"

Nandito kami ni Sarah sa bahay nila dito sa Canada. Best friend ko na sya simula pag kabata kaya kilala na talaga namin ang bawat isa at isa sya sa nakakaalam ng totoo kong buhay

"so Jen anong plano mo oag balik sa pinas?"

"hmmm? wala dating gawi lang. papasok, uuwi ng bahay, papasok, uuwi ng bahay"

"ang boring mo talaga"

Haay ayan ang bestfriend ehhh kahit ilang beses ka mag kwento sa kanya medyo ulyanin na. Pero sa totoo lang ayaw ko na bumalik sa pinas kasi ayaw ko ng pekeng buhay kahit sa boyfriend ko peke din ang information na alam nya sa akin

"Jennifer Harris.. nag papakatino kaba sa buhay mo huh?"

Jennifer Harris ang tawag sa akin ni Sarah gawa ni dad kasi sya si Mr. Mark Harris. bakit Clark gamit ko? kay mommy ang gamit kong last name why again? kasi ang kilala lang na anak ay yung tatlong panganay nila na si Micheal Harris Katelyn Harris at Rexel Harris. before mag break si mommy at daddy nabuntis si mommy and its me and  my twin brother Jackson Clark...

"oo naman Sarah nakakatamad lang talaga kasi"

"whatever hindi naman kasi halata"

"bestfriend ba talaga kita?"

Tiningnan nya ako ng nakakaloko sabay tawa ng malakas

"ahahaha napaka pikunin mo ahahahaha"

Kahit kailan sira ulo itong bestfriend ko

"But seriously Jenny you can face everything you are Jennifer that can face everything"

Habang sinasabi nya yun ay tinatap nya ako sa likod ko at ramdam ko ang pag comfort nya aa akin. Im really lucky to her to be my bestfriend

After namin mag chikahan ni Sarah sinundo na ako ng P.A ko as in Persobal Assistant.. ganyan daddy ko eh kahit wala naman akong giagawa may assistant ako at sya ang pinaka maayos kong P.A sa sampung P.A na binigay ni daddy sa akin

Pumunta na ako sa kwarto ko at nag isip kung anong pwedeng gawin pag uwi ko bukas. kaso mukang blanko talaga ang utak ko ngayun.

"Jen your daddy wants to talk to you"

"ok just one munite"

Tumingin ako sa salamin at tiningnan ang sarili ko im just wearing white short at big blouse. ok naman ang itsura ko kaya pumunta na ako sa office nya... yup office talaga kasi pati dito sa bahay may mga employees at business partners si daddy na pumupunta dito..

Pagdating ko sa harap ng pintuan nya tumayo ako ng tuwid at inayos ang sarili tyaka kumatok

"Dad its me"

"come in"

"you want to talk to me?"

"when are you going back to Philippines?"

"tomorrow"

Tumigil si daddy sa pag susulat nya at tumingin sa akin. ilanf sandali pa ay tumayo sya at may inabot na papers sa akin

"good, pag dating mo doon wag kana muna pumasok pumunta ka kuma sa office at ayusin nyang mga yan"

Nagulat ako sa sinabi ni dad im just a high school student hindi ko kaya ito.

"but dad i can't do it"

"yes you can. you are one of the smartest right but your not using it well. now go to your room and prepaire for your flight tomorrow"

Wala akong nagawa kundi ang lumabas ng kwarto ni daddy. now Jennifer Prepaire for tomorrow