Red Eyes (Teen Wolf S3A) voltooid

Epinephrine

"Deucalion wilt niet alleen maar alfa's in z'n pack, hij wilt perfectie. Dat betekent de raarste alfa's op z'n naam zetten" "True Alfa"zegt Peter. "Wat is dat?"vraagt Stiles. "De gene die niet z'n krachten hoeft te stelen van een ander. Een die kan oplopen door de kracht van zijn eigen wil. Onze kleine Sophie en Scott"zegt Peter. "Het maakt niet uit. We moeten haar nog steeds hier uit halen"zegt Scott. "Scott, jullie moeder..."komt Stiles ertussendoor. "Onze moeder, zei dat er een ambulance komt in 20 minuten, ik geloof dat we hier nog niet zo lang zijn. Dus als we beneden naar de garage komen. Pak de laatste ambulance en ga hier weg"zeg ik. "De tweeling laat ons echt niet zomaar eruit lopen"zegt Peter. "Ik leid ze af"zegt Scott. "Je bedoelt vechten"zegt Derek. "Wat ik ook moet doen"zegt Scott. "Ik help je"zeg ik. "Ik ook"zegt Derek. "Ummhh, het spijt me maar ik ga nergens heen zonder Derek"zegt Blake. "Ik doe het"zegt Peter. "Maar ik zou liever uit daar met een voordeel" "Een voordeel? Zoals in een wapen?"vraagt Stiles. "Iets beters dan een honkbalknuppel"zegt Peter.

We zoeken deze ruimte door, iets voor Peter om sterker te zijn dan de tweeling. "Hey, wat dacht je van deze?"vraagt Stiles en houd die 2 dingen vast die je moet schuiven. Zodat de hartslag terug komt. "Weet je hoe je de moet gebruiken?"vraagt Derek. "Nou.. Nee"zegt Stiles. "Leg ze neer"antwoord ik. Ik heb opeens een spuit in m'n handen. "En wat dacht je van dit?"vraag ik. "Epinephrine?"vraagt Scott. "Dat maakt hem alleen maar sterker"zegt Derek. "Hoe sterk?"vraagt Peter. En duwt even later de naald in z'n borst. Hij loopt naar buiten alsof hij stom dronken is. Wanneer ik en Scott achter Peter gaan staan, zijn is de tweeling er al. We veranderen ons, en rennen daarna op ze af. Wanneer we halverwege zijn zijn ze in mekaar gegaan en zijn nu die mutant. Wanneer we het aanvallen ontwijkt het ons alsof het te makkelijk is. We zijn alle 3 los en lopen de hoek om. Wanneer we een paar hoeken rond gerend zijn, valt Peter op de grond. "Dat hield het niet lang vol"zegt hij en Scott en ik pakken hem op. We lopen een soort van schoonmaak kamer in maar dan alleen kleren. Ik kijk door het raampje waar de tweeling blijft. "Ik begin echt boos geworden van die tweeling"zegt Peter. "Hoe moeten we lang hun gaan?"vraagt Scott. "Persoonlijk, denk ik dat we ze beter ons helemaal dood slaan"zegt Peter. "Hierdoor"zeg ik en wijs zo'n weg ding aan voor vieze kleren. Peter gaat eerst, daarna Scott en ik. Maar omdat we er moet leuk vonden om te wachten gingen we meteen na Peter, waardoor we op hem belanden. "Konden jullie niet even 2 seconden wachten?" "Uumh.. Nee"zeg ik en klim eruit. Het mobieltje van Scott begint te trillen. "Ze zijn niet buiten gekomen, of wel?"vraagt Peter. "Kom op, we moeten maar de garage"zeg ik en we laten Peter op ons leunen.