Drogi pamiętniku,
Od mojego zerwania z Jiminem minął tydzień. Przez cały ten czas siedziałem w swoim pokoju. Chłopak ani razu nie zadzwonił ani nie przyszedł. Na początku było mi smutno, jednak potem zdałem sobie sprawę z tego że gdy przestanę się nim zamartwiać wszystko wróci do normy, no może nie do końca bo wciąż będę gnębiony, ale jeden problem mniej to zawsze jakaś ulga. Gdy już przestałem o nim myśleć było lepiej, do czasu...
Po moim małym załamaniu, wyszedłem z pokoju, nic w tym nadzwyczajnego, razem z rodzicami oglądałem nudną drame, w tym również nie było nic szczególnego. Cały spokój zakłócił dzwonek do drzwi. Mój tata wrócił w towarzystwie dwóch policjantów, wręczyli mi list i zadawali dużo pytań. Nie wiedziałem co się dzieje, gdy wyłapałem z ich słów że chodzi o śmierć Jimina cały mój świat legł w gruzach.
~Jungkook
