Ik + Hij = Niet Wij

4.

En daar liepen we dan. Samen. Hij lachte een beetje scheef naar me en probeerde zo onopvallend mogenlijk zijn hand naar de mijne toe te bewegen. Ik merkte het wel degenlijk, maar liet het toe. Ik voelde hoe onze vingers zich met elkaar verbonden. We liepen hand in hand. Ik hield even mijn adem in.

Ik kon het niet aan. Het was pas 1 dag geleden dat Dean het uitmaakte. Een! mijn gedachten sloegen op hol. Waarom kon ik mijn verstand niet gewoon stilzetten en tegen mezelf zeggen dat Dean een stomme klootzak was die niets om ne gaf, en ik hem moest vergeven. Maar ik kon het niet. Wat ik ook probeerde.

Snel maakte ik mijn hansd los van de zijne, zo snel moest het niet gaan. Joey keek me even vragend aan, maar ik antwoorde hem met een lieve glimlach.

Ik had ergens gelezen dat jongens van onberijkbare en mysterieuze meiden hielden, en ik hield me dus ook voor mij zo te gedragen. Onbereikbaar, maar toch bereikbaar.

We kwamen aan bij een appie, dich bij de rand van het park. Joey keek me even van op zij aan. 'Als je iets mocht kiezen wat je het liefst als lunch zou willen eten, wat koos je dan.' vroeg hij liefjes. hij ging dicht bij me staan en streelde met zijn vingertoppen mijn. handen. Mijn maag draaide bijna om en het liefst zou ik weggerend zijn maar ik ging in op zijn spelletje. Zoals een echte diva dat zou doen.

Vroeger keek ik vaak films, of las ik boeken, over knappe badboys en gemende diva's in de voorontstelling dat ik er zelf nooit een zou worden. Maar ja, dingen in het leven lopen nou eenmaal anders dan je soms verwacht, en die informatie die ik daarin gezien of gelezen had kwam me nu aardig goed van pas.

'Als je nu een romantische jongen was geweest, dan had je al Lang achterhaald wat mijn lievelingseten eten was, en had je al een piknich geregeld, op de meest mooie plek van de wereld. Maar aangezien jij dat niet hebt gedaan neem ik wel genoegen met een croissantje.' ik bleef hem serieus aan kijken terwijl hij kleurde, en me een beetje onschuldig aankeek. Ik barsten in lachen uit en meteen daarop volgde hij. 'Een croissantje dan maar?' vroeg Joey, toen ik weer bijgekomen was. Ik knikte en volgde hem de appie in.

Even liepen we, zwaar bepakt met de meest lekkere dingen, door het park op zoek naar een mooie plek op het op te eten. We stopte mij een klein, wit bankje en legde onze bagage neer. Ik ging elegant zitten en Joey nam naast mij plaats. Hij bood mij een croissantje aan en hield mijn gezichtsuitdrukking in de gaten. Ik glimlachte. 'Ben je toch wel tevreden met dit bescheiden maaltje' grapte hij. Ik rolde met mijn ogen en probeerde een toepasselijk andwoord te geven. 'Nou, goed dat je er over begint, maar ik mis de caviaar.' ik staarde verveeld naar mijn nagels, net of ik het meende. 'Caviaar zou de smaak van onze eerste kus bederven' zei hij, terwijl hij zijn hand op mijn been legde. Ik staarde even naar die hand.
Maar negeerde het.

Nou ja, het leek alsof ik het negeerde, maar in werkelijkheid werd ik er echt superzenuwachtig van. Ik wist niet op ik het toe moest laten. Snel probeerde ik me wat diva beelden voor te halen, hoe zij zouden reageren als een jongen dit deed. Maar ik kreeg het niet helder voor de geest.

'Ik heb honger.' zei ik toen maar. Om de akward stilte te verbreken. Ik nam een hap van het croissantje en genoot van zijn smaak. Mij eerste date met Joey was zo slecht nog niet.

Foto rechts is Dean, foto links is Joey. (I know, they're hot). Tot volgende deeltje.

Xx roosiee