The Gay and I

Chapter 3.2: Feeling something for him or her?

Monique's POV:

You can start visiting,Monique kahit araw-araw pa...

Muli kong naalala ang sinabi ng papa kanina kay Eirick.

Oh my!I need to prepare para hindi na ako kabahan kapag nagkasama kami muli.

Ang totoo niyan ay hindi ako komportable sa presensya niya.There is something different about him,hindi ko lang mabigyang pangalan.

"You looked cute",I turn to see the man that's making me uncomfortable back in the garden.

May kakaibang kislap ang mapupungay niyang mga mata.

"Why are you here?Sinusundan mo ba ako?",sunod-sunod kong tanong para pagtakpan ang kabang nararamdaman ko lalo na at nagsosolo na naman kami dito.

I simply look around para tingnan kung may ibang tao ba sa paligid.

Unfortunately,kami lang ang nagawi sa lugar na ito.Abala ang mga bisita since kakasimula palang ng kainan.

"Yes,sinusundan kita",walang ligoy na sagot nito sa akin at unti-unting lumapit sa kinaroroonan ko.

I feel my knees turning into jelly kaya umupo na ako sa isang lounge chair na malapit sa akin.

He has this effect on me since I started observing him.

Tumabi siya sa akin.Tumingala ako sa kanya and he is also looking back at me.

And now again,I let myself drown with the same unknown yet familiar feeling sa tuwing titigan ko siya.

I should hate him.

That's my plan pero I have this urge na makilala pa siya.

"Monique",bulong niya.

"Hmmm?"

"What do you think of this?"

"Anong ibig mong sabihin?"

"This arranged marriage? Are you against this?", I can hint hesitation in his voice.

Gusto kong sabihin sa kanya ang totoo but I'm afraid that it might give more burden on his part.

Bago pa ako makasagot ay may tumawag na kay Eirick.

"Hey,baby...",nakita kong papalapit sa kanya ang isang lalaki.

Nanlaki ang mata ko ng mapagsino ko ang bagong dating.

He is the one from the bar.Iyong kasama ni Eirick na bading!

And did i hear him right?Baby ang tawag niya kay Eirick?

Napatayo ako bigla ng makalapit ito sa amin.

I feel the sudden urge to vomit.Nasusuka ako sa kanila.

See?Tama nga ang hinala ko na may relasyon sila.

Sinong lalaki ang tatawag ng baby sa kapwa niya lalaki kung hindi siya o sila bading?

"Oh hi,bebs...I'm glad you're here.Kanina ka pa?Kasama mo ba sila?", halata mong excited ang Eirick na ito sa kausap niya.

"Yeah...I wouldn't miss this for the world",maarte na saad nito, halata mong berde ang dugo.

"Pero hindi na namin nasaksihan ang program.Sayang talaga.So where's the lucky girl?",nakasimangot na dagdag nito.

Kanina pa kayo magkausap hindi mo man lang napansin na may kasama iyang magaling na bading na iyan.And excuse me,kelan pa ako naging lucky girl huh?ngali-ngali ko ng isigaw sa isa pang bading na kausap ni Eirick.

Nahihiyang nilingon ako ni Eirick.Sinasabi ko na nga bang nakalimutan na niya ako ng dumating lang yang kausap niya.

" I'm sorry.Bebs,this is Monique,my fiancee' and Monique this is Benedict,one of my very close friends",pakilala nito sa amin.

"Hi, you looked familiar to me.Have we met before?"

"Nah,I don't think so",matipid kong sagot.I don't want him to remember me.

He smiled at bumaling kay Eirick.

"I think I need to go.Mukhang may pinag-uusap kayo kanina.I will just hang around with the girls.

"Nice meeting you, Monique",ngumiti uli siya sa akin bago bumalik sa party.

Naiwan kaming walang imik na dalawa.

"So?...",basag ko sa katahimikan.

"Ano na nga ba iyong pinag-uusapan natin?"

"Let's go back to the party?",iwas ko sa tanong niya.

"Ahhmmm....o-okay",sang-ayon na lang nito.

Nauna na akong maglakad nang bigla niyang hinawakan ang kamay ko.Nagtatanong ang mga matang binalingan ko siya.

He just shrugged and sheepishly smile at me.

I think i felt my heart skip a bit.

Oh my momay....no,my heart,no!!!

Bakit ba bigla na lang ganito ang nararamdaman ko sa kanya.I should be mad not like this.

Pinilit kong kumawala ngunit lalo niya lang hinigpitan ang pagkakahawak sa kamay ko.

"A-ano ba!",mataray kong saad.

"We need to stay like this for the guest.Ayaw kong magduda ang mga magulang natin na ayaw natin sa isa't isa",mariing saad din nito.

Aba't nakakarami na itong bading na ito sa akin ah...

Tama naman diba? Singgit naman ng mahaderang isip niya..Ayaw niyo sa isa't isa.This is just for the show.

Ayaw din naman niyang i-disappoint ang parents niya.

Maybe not tonight.

"Alright..."

Iyon lang at nagpatuloy na kami sa paglalakad na magkahawak-kamay.

"Oh,look at the couple.Aren't they sweet?",narinig niya ng mapadaan sila sa mga bisita na business associate ng daddy niya.

She also heard others giving comments on how lucky they both are to have each other,how good they look together at kung anu-ano pang adjectives to describe a sweet and loving couple.

She can also see the genuine happiness in her parents' eyes habang ipinapakilala si Eirick bilang mamanugangin ng mga ito sa mga nandoong bisita.

At ang lalaki naman kala mo kung sinong inlove na inlove sa kanya kung makangiti habang may pa-akbay-akbay pang nalalaman.

Ngali-ngali na niya itong sikuhin sa kaplastikan nito.

The nerve of this man!Hindi ba't kanina lang ay ipinamumukha nito sa kanya kung gaano nila ka-ayaw ang isa't isa.

Hindi naman sa bitter-bitteran ako pero kayo ba naman ang pamukhaan?Matutuwa kayo?

We keep each other's company until the party ended.

I feel physically and emotionally exhausted. All I want to do is to lie down on my bed right now.

But before I let myself asleep I remember our last conversation:

"I need to go now,Nique. Thanks for tonight."

I nodded.

"I'll visit you tomorrow", with that he kissed me on the cheek and walked to his car.

I was left dumbfounded.

"Did he just kiss me?"

--------------------------------m.

Thank you po sa paghihintay.

I'm thinking of changing the title.Kung sinuman ang may naiisip na maganda d'yan please message me.

I'll dedicate the next chapter to the one na makapagbibigay ng magandang title.

Special mention kina juddnueve at samnopal....kaway-kaway naman jan.Salamat sa suporta :)