Ben Afacan, kendimden kısaca sizlere bahsedeyim ;
10 yaşında, kendinden emin basit bir çocuğum. Okuldan, derslerden, ödevlerden nefret ediyorum. Okul benim için cehennem. İnternet ise cennet gibi..
Yani ders çalışmak yerinee, zamanınızı bilgisayar i...
-Afacan hadii bak saat on, yatağa kon canım. Hadi bakalımm..
-Anneeee... Sen nasıl buluyorsun böyle lafları ?
-Büyüyünce anlarsın canım, hadi bakalımm.
-Oof tamam. Yatağa yattım.
Sabah olduğunda yine servisi beklettim. Servisçi bana:
-Afacan her zamanki gibi bizi beklettin hemde tam 10 dk, 20 saniye, 40 salise.
Vayy nasılda zeki bir servisçi. Benim ne kadar beklettiğimi aklında bile tutabiliyor, dedim içimden. Okula girdiğimizde öğretmenimiz bizi sınav yapacağını söyledi ve bağırarak :
-Neeeeee......... der gibi oldum. Lafımı tamamlamadan bir baktım herkez susuyor. Onlara :
-Arkadaşlar neden itiraz etmiyorsunuz?
Arkadaşım Mert :
-Afacan neden itiraz edelimki? Öğretmen hepimize dün sınav olacağımı söylemişti zaten.
Rất tiếc! Hình ảnh này không tuân theo hướng dẫn nội dung. Để tiếp tục đăng tải, vui lòng xóa hoặc tải lên một hình ảnh khác.
Heeee doğru yaa dedim içimden. Şşş-şaka şaka zaten öğretmenim. Ben biliyordumda espri yaptım sadece. (hha-ahaha) Öğretmen "peki öyle olsun bakalım" dedi ve ardından önümüze sınav kağıdı koydu. Elimle dişimi karıştırıyordum sadece. Elime kalem yeni almıştım sanki bu sorular bana hintçe-korece-fransızca-kürtçe gibi gelmişti. Orada bence Türkçe yazmıyordu bikere. Benim deyil öğretmenin suçu bu hıhh. Zil çalmıştı ve ben sadece 2-3 soru yapmıştım. Ardından öğretmene verdim.
