opgenomen

26 4 0
                                    

Een week later werd ik opgenomen. Ik kon Anna en me moeder een maand niet zien, maar dat was wel een goeie beslissing.
De eerste dag was ik best wel nerveus. Weer zei me moeder "maak je geen zorgen het komt wel goed" ik moest denken aan de eerste school.(een ramp)toen zei ze dat ook. Ik moest afschijt nemen van Anna en me moeder, dat was het moeilijkste. Toen ik binnen was kreeg ik het programma.
Daar stond op:

•hoelaat je gaat ontbijten.
•wanneer je naar buiten mag.
•hoelaat je gaat avond eten.

Dit vond ik best fijn. Zo had ik een ritme. Daar hoefde ik me dan geen zorgen over te maken.
Het was de eerste nacht. Je lag op een plank met een dun matrasje erop. Het lag niet heel lekker.
De volgende ochtend ging ze eten op de afgesproken tijd. Het eten was niet verkeerd. Om 2 uur mocht ze 2 uurtjes naar buiten. Een beetje vrisse lucht en mensen leren kennen. Ze ontmoette een jongen "lucas". Hij is even oud als haar.(13) ze hebben samen 2 uur lang zitten praten over wat ze allebij hebben meegemaakt. Ze spreken af om dat elke dag te doen.
Een weekje later ontmoet ze nog een meisje "floor". Nu zijn ze met z'n drie'tjes. Ze hebben altijd veel te vertellen als ze vrijetijd hebben.
Zo gaat het maandje snel voorbij. Ze mag weer weg. Lucas, Floor en ik hebben besloten wel contact te houden. Ze wonen niet heel ver van elkaar vandaan. Sophie was zooo blij Anna en haar moeder weer te zien. Ze krijgt nog steeds hulp thuis, maar ze is allang blij dat ze anna en haar moeder kan zien. Ze heeft heel de avond met haar moeder gepraat. Dat voelde fijn. Even alles eruit. Dat kon ze ook bij lucas en Floor, maar tegen een volwassenen is het toch anders.

The bullied girlWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu