Diary ni Assumera (HIATUS~)

8~#Tulong tulong din pag may time~

A/N: 

Napaaga ba ang update ko? Eh sa walang pasok eh. Pero I promise you, may update pa sa birthday ko. 2 chapters din yun. Pero baka maging private ulit. Take note, BAKA. Anyway, enjoy po!!!

#Assumera

Monday na ngayon! Sa wakas at may pasok na. I don't get kung bakit kailangan ni Kent ang tulong ko. 

"A-ayoko ng masaktan pa. Please, help me"

Hindi talaga mawala sa ulo kong maganda ang itsura niya. Pogi pero umiiyak. Kahit na! Bagay pa rin kami.

Tapos na akong maligo at pababa na ako sa sala namin.

"B-bheztie..."

Napatingin ako sa babae dun sa sala. She is wearing a manang outfit at may oh-so-super kapal na nerdy glasses. 

"Bheztiepie, good morning!"

Syempre panggap panggap din pag may time. Mukha naman siyang nagtaka kung bakit ako ganon kung umarte.

"A-ano, s-sabay na tayo papunta sa school"

Mahinang sabi niya.

"Hindi ako sumabay kay Chris para sa iyo. K-kaya please, sabay na tayo"

She try to sound all cheery pero hindi pa rin mawala ang mga lungkot sa mga niya. Napansin ata niyang nakatingin ako sa mga niya kaya umiwas agad siya ng tingin.

"Sure. Tara na!" 

Masayang sabi ko. Aba! Syempre, god mood ata ito.

Inakbayan ko siya hanggang sa makalabas na kami sa gate. 

"Arf! Arf!"

Napatingin ako sa likuran ko.

"Waaah!"

Si Bruno! Kaya tumakbo ako sa likod ni bheztie

"Ikaw ah! Kala mo nakalimutan ko na ang paghabol mo sa akin? Tss. Nalate ako ng dahil sa iyo!"

Sigaw ko kay Bruno. Si bheztie pinapanood lang ang ginagawa ko.

"Arf! Arf!"

Mukhang ginalit ko pa ata. Tapos papalapit siya ng papalapit sa akin ng habulin niya ako. Naghabulan kami sa likod ni bheztie.

"B-bheztie... H-help me" 

Feeling ko nawala lahat ng kulay ko sa katawan kong sexy. Maputi na nga ako pero lalo akong pumuti!

"Bruno, stay!"

OvO

"T-totoo ba i-ito? B-bheztie, huminto si Bruno?" 

Utal kong tanong.

"Yeah, he did stop. Ang galing mo"

Napalingon kami ni bheztie sa nagsalita at....

"K-kent"

Mahinang sabi ni bheztie... Uh-oh

#Heartless

She came back to the old her. The one I prefer than the celebrity her. Man, this is so gay.

"K-kent"

She murmured.

"I'll just get my girlfriend now. Thank you very much for saving my love"

Hindi ko alam, bigla na lang lumabas ang mga salitang iyon sa bibig ko.

"O-kay. I'll just walk first"

Mukhang naramdaman ni assumera aang atmosphere kaya nauna na siya. I smirked at Monique before going ahead. I even saw her tear fall. Now suffer, bitch.

#Ms. Aphrodite

Ilang minutes na rin ang nakaraan ng matauhan ako. I didn't noticed that I am already crying. Baka nga kailangan na kitang pakawalan. So I dialled someone's number.

"Hello?"

The other lined answered.

"Ate, pwede niyo ba pong sabihin kay Chris na sunduin ako sa bahay"

I said.

"Sure. I'll wake him up"

She answered.

"Thanks, Ate Autumn"

I ended the call. I catched a cab at nagpahatid sa bahay. I'll just change my looks, so, you'll know who the real Yssie Choi is.

A/N:

Tutal unexpected update ito, next timena lang ang teaser okay? Yung teaser na....

 "You have leukemia?"

Then a tear roll down my eyes. Pero tinawanan lang ako nung taong nasa harapan ko. Napaka heartless

"Pake mo? Tss. Just go run around and do some shit for all I care"

Then he turned around and started to walk away. I pity him. He has been hurting real bad. Gusto ko siyang tulungan, pero ayaw niya.

Remember, 2 chapters ang ipo-post ko sa birthday ko kaya, WAIT!