Diary ni Assumera (HIATUS~)

20~#When I Realised Everything~

A/N:

First update today. Enjoy! The next update will be when someone comments.

#Ms. Aphrodite

I woke up to an unfamiliar room. Nagising ako kasi parang may mabigat na nakapatong sa may bandang tyan ko. Pagtagilid ko.....

"WAAAAAHHH!!!!!"

Halos mahulog na yung taong nakayakap sa akin sa sahig.

"B-bakit ka nakayakap sa akin?"

O/////O

Feeling ko yung mukha ko nasusunog.

"Kala ko ba hindi ka makahinga? Pero bakit full of energy ka pa rin?"

Iritang tanong niya.

Biglang nag-init ang ulo ko. Kainis siya! Kala mo kung sino?

"Aba! At ikaw pa ang karapatang magalit? Sino ka ba ha?"

Naiinis na ako sa kanya. Bwish*t siya!

"It is a free country naman eh. Ginagamit ko lang ang karapatan kong magbigay ng aking iniisip. At sino ako, mahal mo, malamang. Di ba nerd ka? Bakit hindi mo alam"

>///////<

Sabi ko nga mahal ko itong lalaking ito.

"Oo na! Mahal na kita. Pero, ano ba namang karapatan ko? Di ba you seek revenge?"

Mukha namang nagulat siya. Lumaki ba naman mata niya. Psh.

OvO

=_=++

At ngayon ko lang na-realise and dahilan ng pagkagulat niya. I know what he was doing. He wants revenge.

"H-how did you k-know that?"

Mukha kinakabahan pa siya. Tss. I hate him. I hate his presence. Mamatay na sana siya!

"Pssh. Just go"

I am lost with words. Kung ano na lang lumalabas sa bibig ko. Kainis siya. 

"No, I won't"

Pagmamatigas niya. Pwes, kung ayaw niya, ako na lang ang lalabas

"Okay, then stay. I'll do the pleasure of leaving"

At doon ko lang na-realise na may IV fluid palang nakasaksak sa kamay ko. Tinanggal ko na lang. Yung oxygen churva naman hindi naman nakasuot sa akin eh. Siguro tinggal na yun kanina.

Tumayo na ako sa kama at tumayo na. Papalabas na ako ng kwarto ng hawakan niya ang kamay ko

*dugdugdugdugdugdugdug*

Dati natutuwa ako sa gantong reaction ni heart, eh ngayon, I wanna take my heart out dahil sa sakit na dulot nito. Bakit ba minahal pa kita? Eh, wala ngang kagusto gusto sa ugali niya. Masungit, magaling mang-irap pero, mahal ko.

"Don't leave. I'll go"

Sabi niya. Pero sorry, I've made up my mind.

"No, I'll go. Bye, KENT"

Lumabas na ako at naabutan kong nandoon si Chris. He was holding his phone habang nakayuko.

Tinusok tusok ko ang balikat niya. Doon ko lang napansin na tulog pala siya. Malamang napuyat siya sa kakahintay sa akin.

#Chris

Nagising ako dahil biglang may pumatak na mainit na tubig sa kamay ko. 

Luha?

Tumingala ako at si Yssie? Teka di ba naka-dextrose ito?

"Yssie?"

Medyo blurr pa ang paligid eh. Kakagising ko lang. Kinusot ko ang mata ko. Si Yssie nga. Pero bakit siya umiiyak?

I wiped her tears using my thumb.

"Hey, don't cry. Okay ka na ba?"

Tumango lang siya.

"I wanna go home. H-hatid mo ako"

Tumayo na ako at inayos ang gusot kong damit.

"Come on. Uwi na tayo"

At hinila ko na siya. Pauwi na kami ng mag-ring ang phone niya. She looked at the screen pero dinecline lang niya ang tumatawag. She even turned her phone off.

Napansin kong naiyukom niya ang kamay niya. I held her hand at looked at her.

"Everything's gonna be okay"

I assured her. She answered me a weak smile. At dahil doon, narealise kong mahal ko na talaga siya. At aagawin ko na siya sa Kent na yun.

Hindi ako manhid para hindi maramdaman iyon. The way she looks at him, iyong tingin na iyon ang gusto kong mabaling sa akin balang araw. And I am willing to wait for it. Even it takes forever. Mahal ko eh, ano magagawa ko? Wala naman hindi ba?

#Assumera

Narinig ko ang usapan nilang dalawa. Nandito ako sa loob ng CR sa ospital. And it hurts. Mahal pala nila ang isa't isa. Parang kontrabida naman ang dating ko. May help pa akong nalalaman. Ang totoo pala sila lang ang nagkakasakitan. 

Napasandal na lang ako sa pintuan ng banyon. Napatakip ako sa bibig ko to lessen the noise I produce dahil sa mga sobs ko. Wala paring tigil ang pagpatak ng luha ko. It took minutes para pakalmahin ang sarili ko.

Maybe this is it? I'll let you go Kent.

Lumabas na ako sa banyo at naabutan ko si Kent doon nakaluhod habang nakatungo. May pumapatak na luha sa sahig.

"Kent, tahan na. May ilog na dito oh"

Nagulat naman si Kent dahil nandito pala ako. 

"I'll let you go. Para na kasing kontrabida ang dating ko"

Then I smiled at him, a weak one.

"P-pero---"

Hindi ko na siya pinatapos pa.

"No, I'll be fine. Sa ganda ko ba namang ito?"

Then I faked a laugh.

A/N: 

Bitin? Comments needed po.