Start All Over (5 seconds of summer)

Şey,bu cidden süper-Birinci Kısım

Luke'un Ağzından  

Benden hoşlanıp hoşlanmadığını merak ediyorum.Oldukça tatlı biri ve dürüst olmak gerekirse gülümsemesi bir odayı veya şu durumda bir sahayı aydınlatabiliyor.  

Meleksi bir ses duyunca düşüncelerimden sıyrılıyorum,bir kız nasıl bende bu kadar çabuk bir etki uyandırabilir?  

''Hey Luke.'' diyor,arkamı dönüyorum.  

''Merhaba,neler oluyor?''  diyorum.Neden sosyal yönden bu kadar tuhafım?  

''Michael'ın grubunda mı çalıyorsun?'' diye soruyor,mükemmel bir gülümsemeyle.  

Konuşmamız bölünüyor. ''Luke grupta,Lukey baş solistimiz.'' diyor Calum,kolunu omuzlarıma dolayarak.  

''Ah,vay canına!Cidden mi?Bu süper.'' diyor ve bu şu sarkastik yorumlardan değildi,bence cidden bunun heyecan verici olduğunu kast etmiş olabilir.  

''Evet,bizi bir ara çalarken görmelisin.'' diyorum,umutsuz görünmediğimi umarak.  

''Evet,Tesh beni Cumartesi günkü şovunuza onunla gitmeye davet etti.'' Şok olmuştum ama Cumartesi günü Vanessa'nın şovda olacağından %1000000 memnundum.  

''Gelecek misin,Nessa?'' diye soruyor Michael.  

''Tabii ki,Luke şarkı söyleyebiliyor mu görmeliyim.'' diyor şakacı bir tonda.

  Yüzümün adeta bir domatese dönmesini görmelerini istemediğimden,yere bakıyorum,umarım bizi beğenir.Çalışmalıyım,böylece onu etkileyebilirim.  

Vanessa'nın Ağzından  

Şarkı söylüyor,bu onu mükemmel yapan diğer bir şey.Herkes yürümeyi bırakıyor,müzik sınıfına geldiğimizi anlıyorum.  

Calum kapıyı açıyor ve yarı dolu olan sınıfa giriyoruz.Çocuklar bir sıraya doğru yürüyüp oturuyorlar,tuhafça,ne yapacağımı bilemeyerek orada dikiliyorum.Onlarla oturmalı mıyım?Oturmamı isterler mi ki?Benden hoşlanıyorlar mı yoksa sadece Tesh için kibar mı olmaya çalışıyorlar?  

Düşüncelerim birinin beni bileğimden yumuşakça yakalamasıyla bölünüyor.Çıplak ve yaralı bileğimdeki baskı yüzünden gerginleşiyorum,kafamı kaldırdığımda Luke'un endişelenmeye başladığını fark ediyorum.  

Kahretsin,kahretsin,kahretsin,kahretsin.İzlerimi gördü değil mi!?Kolumu hızlıca elinden kurtarıyorum ve koşuyorum.Yaptığım bu,koşuyorum!Tüm sorunlarımdan kaçıyorum.Luke'un beni çağırdığını duyabiliyorum ama kızlar tuvaletini bulmaya çalışarak koşmaya devam ediyorum.   Sonunda bir tane buluyorum ve kendimi içeri kitliyorum.Kapağı kapatıyorum ve oturup ağlamaya başlıyorum.Her şey iyi gidiyordu,ama aptal geçmişim tekrar belirmek zorundaydı.Bunu istemiyorum,hayır,ve kesinlikle Luke'un,benim bir kaçık olduğumu düşünecek.Şey,bu cidden süper ve bunun hakkında yapabileceğim hiçbir şey yok.   Kapının açıldığını duyunca hızlıca yanağımı ısırıp ağlamayı kesiyorum.  

''Merhaba?'' diye soruyor bir kız.  

Kahretsin,başaramadım!Derin bir nefes alıyorum ''Hey'' dedim sakince.  

''İyi misin?Ağlıyor musun?'' diye soruyor tatlıca.  

''İyiyim,teşekkürler.'' hala gözyaşlarımı tutmaya çalışıyorum,fazla duygusal salağın tekiyim.  

''İyi olmadığını söyleyebilirim,aptal değilim.'' diyor,bu fıstığın km olduğu hakkında hiçbir fikrim yok ama iyi biri ve bir beyni var.  

''Şey-'' şükürler olsun ki sözümü kesti çünkü ne kadar acınası bir yalan söyleyeceğim hakkında hiçbir fikrim yok.  

''Ben Stacey,oradan çık böylece konuşabiliriz.İstersen,tabii ki.''  Diyor neşeyle ve içten duyuluyor.İyi biriydi ve beni daha önce hiç görmemişti bile,içinde olduğum kapının kilidini açtım ve karşımda açık-kahverengi,sonu pembeyle biten saçlara sahip,içinde bulunduğum tuvalet kabinin önünde dikilen bir kız buldum,bana tatlı bir şekilde gülümsedi.  

''Ben Vanessa,bana bu kadar iyi davrandığın için teşekkürler ama bunun hakkında konuşmak istemiyorum.'' Gülümsedim ve aynaya doğru ilerledim.  

''Tamamyıla anlıyorum,bu benim numaram,eğer bir şeye ihtiyacın olursa beni arayabilir ya da bana mesaj atabilirsin,ya da çöpe at,istediğin buysa.'' dedi Stacy bna bir kağıt parçası uzatarak.Gülümsedi ve kapıdan dışarı çıktı.  

Kağıt parçasını cebime koyuyorum,belki onu ararım,bana karşı çok iyiydi.Makyajımı düzelttim ve yanağımdaki makyaj kalıntılarını temizledim.Görüntümden gayet memnun hale geldiğimde müziğe doğru yürüdüm.