What now?

1K 50 4
                                    

Pov Rose

Ik lig naast Rob, te denken aan Thomas. Foute boel. Maar waarom is hij nooit langsgekomen. Waarom doet hij nu zo vreemd, en dan hebben we Cameron ook nog. De vriend van Thomas. Beide hadden ze een oogje op me. Beide tonen ze 0.0 interesse. Alsnog bang dat hun reputatie aan stront gaat, denk ik. Maar Thomas ziet er heel slecht uit, maar dan ook echt heel slecht. Wallen van hier tot Tokio, zijn ogen kijken niet meer als een jachtdier en met dezelfde speelsheid. Zijn tred is ook veranderd. Bijna onzeker. Hij sloft door de school heen. Zijn haar zit altijd verborgen onder zijn pet. Als hij zijn pet opnieuw goed doet dan ziet het er niet uit.

"Waar denk je aan?" Rob zijn ogen kijken me vragend aan. Ik haal diep adem. "Thomas, ik maak me een beetje zorgen om hem". "Dat kun je toch niet menen!! Die gast heeft jou compleet laten stikken!" Ik slik, "dat betekent niet dat ik iemand ook zo moet behandelen, ik ben veranderd." Rob zucht, "kom we gaan naar het strand!" Ik knik en volg hem.

Het is warm, niet te warm, amper wind, gewoon perfect weer. We lopen in de branding. Ik ga stilstaan. Rob vraagt wat er is. Ik sus hem en zoen hem. "Ik houd zo ontzettend veel van je en ik wil dat je dat weet". Hij glimlacht en wrijft zijn neus tegen de mijne. "Ik ben blij dat je er zo over denkt" fluistert hij. Ik glimlach terug. Ik hoor iemand kuchen. We kijken beide de kant uit waar het vandaan komt. En daar staat niemand minder dan Thomas. "Mag ik misschien even met Rose praten?"

"Dat je dat nog durft te vragen!" Sist Rob en stapt op Thomas af. Thomas kijkt mij strak aan en trekt zich niks van Rob aan. "Rose asjeblieft, ik smeek het je!" Zegt Thomas.

The badboy and the badgirl 2Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu